hayata dair iç burkan detaylar

Bir kadın var bizim muhitte oturuyor. Senelerce çocuğu olmayınca bir çocuk evlat edinmişler kocasıyla. Çocuk o zaman 6-7 aylıkmış. Sonra kadın bir hastalığa yakalanmış ve iki bacağını da kesmişler. işin daha kötüsü kocasınında bir bacağı protez. Tek şansları ise kocasının çalıştığı işyerinin çocuğu özel bir okulda okutması. Çocuğu gelip her gün servise kadar götürmeleri ve okul dönüşü eve geri bırakmaları. Çocuk 8 yaşında çünkü. Gelelim bu olaydaki en içimi burkan kısıma ; kadın yıllarca hep dua etmiş "bir çocuğum olsa da onu parka götürüp oynatabilsem" diye. Ancak şimdi evinden dışarı bile çıkamıyor. Nasip olmamış bu isteği.

Çok üzüldüm sözlük. Bazen "of"layarak oğlumu parka götürdüğüme pişman oldum. Hayatın ne getirip ne götüreceği sahiden belli değil. Sağlığımızın kıymetini bilelim. O kadın için de dua edelim.