stevie ray vaughan

eric clapton şöyle diyor kendisiyle ilgili:
"onu ilk duyduğumda arabamda radyo dinliyordum. inanılmaz bir adam çalıyordu ve kim olduğunu öğrenmeliydim. bu hayatım boyunca iki ya da üç kez gelmiştir başıma. o gitarı kimin çaldığını öğrenmeliydim. yarına falan bırakamazdım, bunu bir an önce bilmem gerekiyordu...
sahnedeyken çalarız, söyleriz, arada bir de durup biraz sonra ne çalacağımızı düşünürüz. stevie düşünmezdi, sadece çalardı, o sanki akıyor gibiydi."
b b king'in de bu son bölümdekine çok benzer bir açıklaması var, "ben biraz konuşur, biraz durup düşünür, sonra da arada bir çalarım. sadece ben değil, hepimiz öyle yaparız. ama stevie öyle değil, onun düşünmesine pek gerek yoktur, başlar ve bitirene kadar duraksamadan çalar" gibisinden.