become a legend

antremana çık dedi çıktım. gücenmedim bazı maçlarda yedekte bile bekledim. yılmadım, çalıştım milli takıma seçildim. çocukluğumda taraftarı olduğum beşiktaşta iki yıl top koşturdum. avrupanın en iyi kulüplerine transfer olup ayrıldığım takımlara güzel mevlalar bıraktım, ülkemi fazlasıyla temsil ettim. velhasıl kelam en son chealseyle benim attığım yegane golle avrupa master lig şampiyonu oldum. şampiyonluğu kişiselleştirmek istemezdim fakat bana yapılan ayıp, senede en fazla bir maç oynatılan takım arkadaşım joe cole'ya yapılmamıştır. kupa kazanıldı. maç sonrası sahaya kupa seremonisi için çıkıldı, bir baktım aralarında ben yokum. hiç bir yerde yokum. kaptan lampard kupayı havaya kaldırdı, takım çılgınlar gibi seviniyor, gözüm kendimi arıyor ama yine yok. yok. yok. yok. lan götverenler kupayı ben kazandırdım size. bir nebze olsun pis yazarım nerde diyen yok. ver coşkuyu, kupayı alan sahayı turluyor. diyorum ki en son bana özel bir sahne hazırlamışlardır, kupayı alır ve bu mutluluğu seyirciyle paylaşırım ama nerde. o da olmadı. hele en çok koyan neydi bir bilseniz. kupayla ilk onbir fotoğraf çekiliyor sahada, aralarında yine ben yokum. kendimi ezilmiş, horgörülmüş hissettim o an. ama bir yolunu bulup, en kısa zamanda chealseden ayrılacağım. bakalım bir daha kupa yüzü görebiliyorlar mı?