birine verilen en büyük fiziksel zarar

ben orta okula giderken 165 boylarında 90+ kilo dombili bir çocuktum. bulgar göçmeni bir öğretmenimiz ismi lazım değil bir arkadaşın soy adını yanlış telafuz etti ( çocuğun soy adı bekar'dı, hoca berber dedi) bütün sınıf güldü pek tabi ben de güldüm ama bu ismi lazım değil ben gülünce uyuz oldu...bu sebepten ötürü orta ikinci sınıfta her allahın günü salak saçma sebepler yüzünden beni dövmeye başladı...dayak yememek için okula gitmemeye başladım ve sınıfta kaldım...sınıfta kalınca aileme durumu anlatamadım ve okul değiştirmek istediğimi söyledim, ailem bu isteğimi olumlu karşıladı ve okulumu değiştirdik.
aradan yıllar geçti, liseyi bitridiğimde 190 boyunda 85 kiloluk hafif bir çam yarması olmuştum. bir gün okulun bahçesinde takılırken arkadaşlarım geldi ve "berfo halı saha maçı var gelsene" dedi. ben futboldan zerre anlamam ve sevmemde bu sebeple tekliflerini red ettim, "karşı takımda ismi lazım değil de var" dediler. "kavga çıkar haberiniz olsun" dedim ve çocuklar kabul etti, serde delikanlılık var kanımız kaynıyor, heyecan lazım herkese.
neyse halı sahaya gittik, o ismi lazım değil kişi hala ortaokuldaki boyutlarındaydı, büyüyememiş lavuk...neyse ben kalıptan dolayı defansa geçtim, top geçer adam geçmez kafası takılıyorum. bu ismi lazım değille 1-2 omuz omuza mücadelemiz oldu, artık bana gücü yetmiyordu şerefsizin. işte o mücadele anlarından birinde, demirlere sıkıştırdım bu şerefsizi, tam bir sene boyunca yediğim onlarca dayağın hıncıyla nasıl bir daldıysam köprücük kemiğini kırdım...kemikten gelen ses ve inim inim inlemesi hala kulaklarımda...
bir insana verdiğim ilk ve tek fiziksel zarardır...pişman değilim...