ah bu ben

melodisiyle, sözleriyle ne yapacağını hiç bilemeyen, büyümeyi becerememiş, hayatın çocuk tarafında tek kalmış sanki.
insanlar fazla gelmiş de, yalnızlığa dalmış. öylesine biri, çoğu gibi birinin şarkısı bu.

bazen ağlatır, bazen anlatır, bazen konuşur, bazen dinler.

“sen, beni tanımazsın, severim de söylemem.
sen, beni uzak sanırsın, bilirim söz dinlemem.
ah bu ben, kendimi nerelere koysam?
saklansam bir yerlere, gizlice ağlasam.”

(bkz: mazhar alanson)