bugün

her sey sevgiyle baslar

öncelikle küçücük bir el tutulur kocaman bir sevgiyle, minicik ellerin sahibi ne kadar sevildiğinden haberdar olmaksızın ağlarken.
ona gülümseyen bu hayata, sevginin getirileriyle başlamıştır; hayatını annesi ve babasının güvenilir sevgisine borçludur: hem kendine hem birbirlerine..

ardından yeni bir gülümsemenin, yeni bir dosta konuşuyla açılan yeni paylaşım kapılarında, yeni ayakta durma nedenleri açığa çıkar, dosta duyulan sevginin sihriyle beraberinde gelen.

sevginin getirdiği güvenle, tüm kötülüklerin üstesinden gelinebilecek yeni güçler yakalanır ve sevginin armağanı olan pazularla hayatla yarış yapılır daha güzel bir yaşantıya barış eli uzatılırken.

sonra bir öpücük konar yumuşak titreyen dudaklara: ilk dokunuşun sıcaklığında irkilip titrerken, kocaman sevginin heyecanıyla başlar paylaşım, ve anlam dolu, arabayı kenara çekip yeni bir yola geçen "iki birer hayat" tomurcuklanır sıcak bedenlerin heyecanla kaynayan ruhlarının içinde.

ve sevgiyle kurulan yeni bir yuvanın, o kocaman sevginin birleşme istekleriyle küçücük, yumacık bir el yaratılır hayata gelip sevgiyi bilmezcesine mızmızca ağlayacak.

yani hayat sevgiyle oluşur, ve yeni bir hayat da sevgiyle oluşturulur. yeni yollara geçen tüm durak ve virajlar da, sevginin getirdikleriyle varabileceğimiz kadar bize hayat süresi tanır..

o oluşan küçücük minik el, sevginin yollarında büyür ve sevginin yolaklarında ayrımlara giderek hayatını güzelleştirirken, bir anda sevgiyle gelen yeni bir hayatta bulur ya kendini; aynı bu yazıyı yazarken bende bulunan sevgi gibi en başa getirir kişiyi, o yumacık ellere ya: beni de bu yazının yazılırkenki en başına getirir bu sevgi: her şeyin sevgiyle başladığı bu noktaya: her şey sevgiyle başlar...