pamukta fasulye yetiştirmeye çalışmak

bir kere benim bayağı büyüdü. fakat o küçücük pamuk onun büyümesi için bana göre yetersizdi. istedim ki toprağa ekeyim. pamuğun toprakta çürüyebileceği hiç aklıma gelmedi yani direk pamuğuyla ekebilirdim ama pamuktan ayırmaya çalıştım. o incecik kökleriyle sıkı sıkıya sarılmıştı pamuğa. ayırmaya çalışırken kökü minicik kırıldı. sonra toprağa ektim. beklentim büyümesiydi ama ölüp gitti. emek verdiğim hiç bir şeye bu kadar acıdığımı, üzüldüğümü hatırlamıyorum. katil gibi hissetmiştim kendimi. *