bugün

lise yıllarına dair söylenecek tek söz

Sen başkaydın be, gerçekten başkaydın.insanlardan nefret eden ben seni öyle çok sevdim ki ...

Bütün sınıf paintball için kadro kurmuştu sen benide davet ettin gelmeyeceğimi bile bile ,ben yürüyemiyorum siz gidin demiştim gülümseyerek, sende bana ben seni sırtımda taşırım sen gel demiştin ya hani...

Bir gün tirtir titriyodum çenem zangır zangır yerinde durmuyodu , herkesten eşyasını sakınan sen demiştin ya hani hırkamı veriyimi diye.

Kermes kurulmuştu okula bir gün ,herkes gitmişti yiyecek bişeyler almaya sende gitmiştin ,bense önümdeki kağıtla meşgul oluyormuş gibi yapıyordum halbuki sen her şeyi biliyordun banada bi kurabiye almıştın bunu sana aldım yemin ederim demiştin ya hani ama ben gururumdan yiyememiştim.

Herkes mal mal sınıfta debelenirken biz seninle montunun altına girer telefonunda bi şeyler izlerdik ya montunun altından çıktığımızdada alnımıza "çifte kumrular" yaftası yapıştırılırdı ya hoşuma giderdi senle anılmak.

Birbirimizin göğsüne yaslanırdık ya hani en çokta sen yaslanırdın bana rahatın bozulmasın diye hareket etmezdim ben, sırf senin rahatının bozulmaması için.

Son günlerimizde anladım seni özliyeceğimi, yaslanmıştım ya hani sana ,senin aldığın nefesin ritmine ayak uydurup soluduğun havayı doldurmuştum ya ciğerlerime.

Seni aramıyorum diye seni unuttum sanma sakın , seninle konuşmaktan değil telefonla konuşmaktan korkuyorum ben.

(bkz: telefonofobi)