michael haneke

kişinin kendine çevresine topluma uzaklaşmasını ve bu süreçin ne kadar normal bir şekilde kabul edilerek geliştiğini en iyi anlatan yönetmendir kendileri. bu adam adam değil nasıl bir psikoloji ile bu filmleri yapıyor hayret etmeden edemiyor insan. filmlerini izlediğiniz süre zarfında tepkisel olarak fazla sivrilmeden sadece ekrana bakarsınız... bakarsınız öyle bir anda öyle bir şekilde olağan durumdan çıkıp anormalleşirsinizki siz bile hangi aşamada olayların düğümlendiğini anlamazsınız. keyif boyutunda tartışılır fakat analiz boyutunda tam manasıyla tatmin edici konular mükemmel bir şekilde irdelenir. 71 Fragmente einer Chronologie des Zufalls isimli filmiyle ilk olarak tanıştığım yönetmenin sonra sonra hastalık boyutunda takipcisi olmuş bulunmaktayım.
Benny's Video
Caché
Funny Games
la pianiste gibi filmlerinide izleyip hastalığınızı beslemeniz muhtemel.