ankara yı sevme nedenleri

gezip tozmaktan, kalabaliktan yoruldugun bir gunun aksami, yedi tanesi bir milyondan simit alirsin otobus beklerken. ne guzel kokar o simit..
garda aglamissindir mesela, kimse yoktur yaninda mendil verecek.. yuruyerek insan icine karismak istersin. bir heykel durur yaninda, bir de ulus meydani arkandadir o an. bu yuzden sevilir ulus.
astide yolculayanin yoktur/ya da bekleyenin, gozlerin dolu dolu bakarsin giderken, tanimadiklarina el sallarsin. herkes gittiginden agladigini sanarken, gidebildigin bir sehir oldugu icin aglarsin belki de..
aksama soguk olur diye mont tasimayi seversin. icin usurken, disinin da usumesini; ayazi seversin.
bekleyen insanlari izlemeyi de sevebilirsin. her sey icin siraya giren zihniyeti de..

bir sehri sevmek diye bir sey yoktur. yasadiklarini, anilarini, acilarini sever insan.