dumur olaylar

Annem ve arkadaşı ile 21 yaşımda falanken kıbrısa tatile gitmiştik. acapulco tatil köyünde bungalov evlerinde kalarak tatilimizi tamamlayıp geri dönmek üzere ercanlı havaalanına gitmek için tur şirketinin otobüsüne binmiştik, boş olan 3-4 yer vardı.

annem, arkadaşı ile ikili boş yere oturdu bende ilerledim ve ilerde iki boş koltuk olduğunu gördüm birinde tek başına bir teyze ötekinde tek başına bir amca oturuyordu.

nerden bilebilirdim ki galaksideki en aklını kaçırmış amcanın yanına oturmayı seçtiğimi...

o yıllarda gayet içine kapanık, utangaç bir insandım. okb hastalığımında doruk noktalarındaydım ki zaten kendisi hiçbirzaman tam olarak geçmedi, rölantide beklemekte her dem. fakat eski durumum şimdiyle karşılaştırılamayacak kadar içler acısıydı.

ama o anda acayip bir neşeyle doldum, otomatik neşe geldi. yanımdaki amcayla kontak kurmak istedim ki bu benim için o yıllarda ciddi anlamda imkânsız ötesi imkânsız birşeydi. sanırım şeytan dürttü. o kadar konuşmam konuşmam zırrıklı delinin tekiyle konuşacağım gelmiş hayret doğrusu.

aşırı ton ton görünümlü fakat içine lucifer girmiş amcamıza doğru dönerek "sizde mi bungalovlarda kaldınız" deme gafletinde bulundum.

amca ise otobüste (abartı yapıyorsam ajdarla hollandada evleneyim ki) istisnasız herkesin ama herkesin rahatlıkla duyabileceği hayvani bir şekilde feryat ederek ve arkadaki yolculara dönerek avaz avaz "neeee bungalovlarda kaldınız ha? hey millet, bu varya (beni göstererek) bungalovlarda kalmış, ulan köpek bağlasan durmaz orda bide üstüne para mı verdin ha" demesiyle dumurlar altında yirmi bin fersaha doğru yol almıştım.

arka sıralardan "aaa terbiyesiz adama bak, çocuğa neler söyledi ne diyo bu be delirmiş" şeklinde uğultular geldikten sora
sessiz kaldık bir 10 dakika kadar. daha sonra bana dönüp, suç işlemiş kedi gözleri masumiyeti ve ağlamaklı ses tonuyla;

"evladım sen benim kusuruma bakma, yaşlılık işte afedersin çok, bende arjantinde kalmıştım değişik tatil yörelerinde, tatil köylerinde kalmıştım bungalovlarda burdaki bungalovlarıda gördüm kaç yıldızlı tatil köyü tabii ki şaka yapıyorum ben, geniş harika evler, n'olur kusuruma bakma yaşlılık işte"

şeklinde özürdileyince dayanamayıp affettiğimi gösteren mimik, jestlerde bulundum.

daha sonrasında yine biraz aradan vakit geçtikten sonra şöyle bir hızla bana dönerek ve yine oldukça yüksek bir ses tonuyla yine avaz avaz;

"Bak, ben n'apayım? senin yanında koridorun diğer kısmında oturan kadın benim 40 yıllık karım, şu karıya bak mayyymun gibi anasını satayım, şu surata bak kadının, mayyyymun gibi allah belasını versin"

dedi. ve ardından karısı bize doğru dönerek "zaferrrr sus allahaşkına öffffff allahım bana sabır ver" dedi ve yine bir sessizlik oldu. ercanlı havaalanına vardığımızda ise başka bir yaşlı amcaya doğru yürüyerek dövmeye çalıştı falan filan yani ömrümde yaşadığım en psikopat, en manyak olaylardan biriydi. allah düşmanımın başına vermesin.