liseden akılda kalanlar

sınıfımızda diyarbakırlı kürt bir arkadaşımız vardı. kimse onunla konuşmazdı. sebebi de sadece kürt olmasıydı. birgün dikkatimi çekti sürekli kitap okuyordu. yanına gidip konuştum öyle havadan sudan. sonra en yakın arkadaşım oldu. sürekli kitaplardan bahsederdik. hem de hayat görüşlerimiz ve okuduklarımız birbirine hiç ama hiç uymazken. ardından sınıftakiler benle de konuşamamaya başladı. sadece onları anlamaya çalıştım. onlara hiç kızmadım. lise bitti ben üniversiteye gittim ve duydum ki arkadaşım hapse girmiş. o, ya bu yolu kendisi seçmişti ya da sınıftaki o küçük beyinliler gibi çok insanla karşılaşmıştı sözlük. *