çanakkale

çocukluğumda yazlarımı geçirdiğim, vızır vızır mobilet sesleri, sürü halinde dolaşan sokak köpekleri, sarıçay ın berbat kokusu, dengemi bozacak sertlikte esen rüzgarı, her an yıkıldı yıkılacak gibi duran tahta köprüsü, 'amaaan gül ali' şarkısının mutlaka çaldığı sokak arası düğünleri, akşamları yakınından geçerken bana korkulu anlar yaşatan çingene mahallesi ve at boku kokusuyla hafızama kazınmış; her ne kadar artık değişmiş ve gelişmiş olsa da benim bu şekilde hatırladığım ve sevdiğim, güzel hatıralarımın olduğu memleket yarım.