bugün

ipek ongun

ilkokul-ortaokul yıllarındaki genç kızların hayatlarını mahveden kadın..

neymiş efem, bir genç kızın gizli defteri..
aklımızın ucundan bile geçmezken günlük tutmak, aşık olmak, yok lens takmak filan.. bu kadın düşürdü bunları aklımıza.. kitabın kahramını kız ne de güzel aşık oluyordu.. biz de özendik.. bok var sandık.. sonra ağlak ağlak kaldık, el kadar yaşta..

kitap kahramanı kızla kendimizi öyle bir bütünleştirdik ki, kendimiz bildik.. ailemiz bildik kitap kahramanlarını.. istanbul'da yaşıyoruz zannettik kendimizi.. o kız gibi onsekiz yaşında olduğumu sandık.. kız, mezun olduğunda biz de mezun ettik kendimizi..

sonra evlendirdi ipek hanım, kitap kahramanı kızı.. biz de evlendik saydık kendimizi..

yoo, bak işte orada durduk..
o noktada bu kadının kitap kahramanlarının da harikalar diyarından kopma gelme, gerçek hayatla bir alakasız olduğunu anladık neyse ki..
o zaman öldürdük içimizdeki o sevinçli kitap karakterini..

gerek görmez olduk kitap karakterlerinin mutluluklarını, yaşamlarını..
çünkü anladık ki, yaşam senin yaşamın.. ipek ongun'un uydurduğu sevimli+şanslı+güzel+başarılı kitap karakteri olan kızın yaşamı değil!! *
öyle yani..
düştün gözümüzden ipek hanım..