5 mayıs 1996 trabzonspor fenerbahçe maçı

Efsane olmuş maçtır. bir taraf için yıkım, diğer taraf için mutluluktur.

bu tarihte 12 yaşındaydım. evimizin altında birahane vardı babam maçı izlememe izin vermedi radyodan dinliyordum. ilk yarı atılan gol ile evin altındaki birahaneden gelen trabzon sesleri işkence gibiydi. hayatta ilk defa o gün evden kaçtım "ben maçı izlemezsem yenileceğiz, gidip izlemem lazım" diye tribe de girmiştim ayrıca.

beni odamda zanneden peder içeride tv izliyordu rahat rahat. kendisi beşiktaşlıdır o sebeple umurunda değildi bu karşılaşma ama ben hasta derecede fenerliydim o zamanda. Kapıyı yavaşça açtım anahtarı da aldım kapının üstünden. anahtarı takıp o şekilde kapattım kapıyı ses olmasın diye. Ve hiç unutamayacağım bir 45 dakika yaşadım. Aykut-Oğuz deliler gibi sevinmemi sağlamıştı ve bu benim gördüğüm ilk fenerbahçe şampiyonluğu olarak ayrıca önemlidir.

Yakacıklı ikizler vardı tribünde hep pankartları olurdu aynı isimle. onlar kamyonculuk yapardı kartal/yakacık ta... Onların kamyonuna binip tur atmıştık. * Eve nasıl gittiğimi hatırlamıyorum ama sağlam bir tokat yediğimi çok iyi hatırlıyorum.