bugün

kedi

karakteri karakterine tutmayan hayvandır. uzun zamandır sokakta gördüğüm bir kedi vardı. bu karakterin insan görmesi yavşaklığa başlaması için yeterli. ama öyle böyle değil bu yavşaklık yolda yürürken ayağımın önüne atlayıp uzunca bir süre takip ediyor beni sev diye o derece. daha önce bir kere eve almak istedim, fakat kaldırdıgım anda hayvan saldı çişini. ilk denemem başarısızlıkla sonuçlandı. dedim senin amına koyacam gelicen benle eve sonunda. bugün sabah yedide işten çıktım geliyorum karnım aç. bizimkiler imkanı yok o saatte uyanmayacağı için dedim poğaça aliyim. elimde poğaça yürüyorum eve doğru bu götü gördüm tekrar. bir eli üzerinde sekiyordu, dedim tamam artık alıyorum. yaklaşık otuz metre seve seve kapının önüne kadar getirdim. elimin dolu olmasından dolayı biraz cebelleşerek aldım eve. pire damlası damlatıp yemek verdim. daha öncede kedim vardı. hep kaçardı beni gördüğü zaman resmen hayvanın korkulu rüyasıydım. ancak elimde yemek varsa peşimde dolanırdı ibne. ulan göt senide eve ben almıştım bumu vefa borcu. neyse bu kedinin önüne yemeği koydum. ne tepki verecek diye sevmeye başladım. şerefsiz yemeği bırakıp elime sırnaşmaya başlamaz mı? kedisin olm sen kedi, yemeği gördüğün zaman kimseyi takmaman lazım, ne yapıyorsun kafanmı iyi? dedim. yok abi ben senin bildiğin kedilerden değilim dedi. boynuma atladı. sarıldık ağlaştık. sevgi çok ayrı birşey vesselam.