evlenmek diye bir şey olmasaydı olacaklar

aslında belki de daha değişik olurdu. yani sonuçta insanlar neden evleniyor? dini kurallara uygun olarak sevişebilmek için. yoksa zinaya falan giriyor. kimse bir yuva kurayım çocuk yapayım diye evlenmez. çocuk her şekilde yapılır yani. evlilik sadece bir meşruiyet kazandırır. buna mukabil düşündüğümüzde toplumsal kurallar daha değişik olurdu o zaman. yani "dost hayatı yaşamak" gibi saçma deyimler ortadan kalkardı mesela. bir kişinin hayatı boyunca bir kişiye bağlı kalması gibi bir şey de söz konusu olmazdı ki bana kalırsa da böyle olması gerekiyor. saçmalıktan ibaret olan düğün, dernek, kına, nişan olayları tarihe karışırdı ki bu en büyük temennilerimden biri olmuştur. genelde oğlan tarafı düğün yapmak istemese de kız tarafından şöyle bir talep geldiği için bunca masrafın altına giriliyor: "kaç kere evleneceğim ki, ben doya doya düğün yapmak istiyorum." işte bir kişinin ömrü boyunca bir kişiye bağlı kalmasının ardındaki gizli ekonomik çöküş. onca masraf. halbuki evlilik diye bir şey olmasa, hiç böyle şeyler de olmayacak. insanlar kafaları rahat yaşayacaklar. ha tabii cinselliğin bir tabu olarak da görülmemesi gerekiyor o zaman memlekette. o kadar büyük bir tabu ki herhangi bir alakasız konuyla ilgili söylenilen bir kelime insanların aklına direk yarak falan getirebiliyor. bunun çözülmesi gerek. bir toplum, bir populasyon cinsel yönden bu kadar baskı altında tutulamaz, tutulmamalıdır da. seksten kim ölmüş de neyinden korkuyorlar anlamıyorum ki. genç kızların en büyük korkusu "sikti bıraktı." olmuş memlekette. e şimdi adam da istediğini alabilmek için kızın damarına basıp onu çok sevdiğini, kesinlikle evleneceklerini falan söylemek zorunda çünkü kızlarda evlenme hobisi diye bir şey var. adam zaten inanarak söylemiyor bunları. sonra "sikti bıraktı." oluyor. halbuki tek gecelik ilişki denen kavram az biraz yaygınlaşsa bu sorunlar da ortadan kalkacak. her sevişen evlenir, gibi bir beklenti var toplumda. bunu yapmayın işte.

amma da anarşikmişim lan.

edit: imlâ.