selvi boylum al yazmalım

ilk olarak bölük pörçük izlenmiş ve aşık olunmuş bir filmdi benim için. sonra yavaş yavaş ayrıntılarını görmeye başladım ve daha çok bağlandım filme. çünkü böyle bir yalınlıkta anlatılan birşey daha önce görmemiş gibiyim. tüm karakterler o kadar bi yere gönderme yapma amacından uzak ve o kadar kendi ki filmin içinde, ister istemez seviyor insan. türkan şoray ve kadir inanır resmen biçilmiş kaftan bu roller için.

değinmeden edemeyeceğim bir konuda var. bu film aslında bir kitaptan uyarlama. yani aslında büyük çoğunluğun kanaatidir ki kitap filme çevrilirken elbet atlanan yerler veya kitabı okumuş seyircinin hayal kırıklıkları olur. yönetmenin iyiliğinden mi yoksa yazarın sadeliğinden ve olayın içtenliğinden mi bilinmez bu filmde öyle hissetmiyor insan. hatta kadir inanırın oynadığı karakteri ben hayalimde canlandırırken aynı kodlamayı yapmıştım. karakter, yüz hatları hep aynıydılar.

insana her izlediğinde sevgi neydi? sorusuna cevap aratan filmdir kısaca.