bugün

iron maiden

1975 yılında tam bir futbol aşığı, west ham taraftarı olan genç steve harris tarafından kurulan ingiliz heavy metal grubudur. bugüne kadar iron maiden, the number of the beast, piece of mind, powerslave, somewhere in time, seventh son of a seventh son, no prayers for the dying, fear of the dark, the x factor, virtual xi, brave new world, dance of death, a matter of life and death, the final frontier olmak üzere toplam 14 stüdyo albümü, sayısız konser ve toplama albüm çıkarmışlardır. şu anki grup üyeleri solist bruce dickinson, steve harris, nicko mcbrain, dave murray, adrian smith ve janick gers'tir. ilk iki albümde vokalde bulunan paul di anno solo grubuyla hala o iki albümden parçalar seslendirir.

şahsen ben maiden'a taparım. öyle ki maiden konserine gitmek metal dünyasında hacca gitmek gibidir bana sorarsanız. fakat sınavlarım nedeniyle geçen seneki konserlerine gidemedim. grubun her üyesi elli yaşını geçmesine rağmen genç headbangerlarla dalga geçercesine oradan oraya koştururlar sahnede.

ben onları hiç canlı görmedim fakat bilgisayar ekranından da olsa bruce'un her iron maiden şarkısından önce "scream for me" diye bağırarak gaza getirmesini, her the trooper'dan önce devasa ingiliz bayrağını açışını, dave'in inanılmaz sololarını ve adrian'ın muhteşem rifflerini duydukça tüylerim diken diken oluyor. iron maiden dinlemek böylesine tarifsiz, eşi benzeri olmayan bir olaydır işte.