bugün

le hanım

davul ve zurnayla ve aynı zamanda halay çektirerek sitem ettiren türküdür.

yazar turkude lé hanımdan yüz bulamadığından yakınmaktadır ve o kadar caresizdir ki artık en üst merciiye
basvurmayı dusunur durumdadır. koskoca pasa degil mi o kadar memleket meselesini cozuyor benim derdim ona cıtır cerez gelir diye dusunmektedir. simdi yazar asık üstelik karsılık da bulamamamış, haliyle kafasına odunla vurulmus bir balık kadar anca düşünebiliryor o yüzden hor gormemek lazım sayın okuyucu.
tamam gideyim de hangi vakitte gitmek lazım pasa da mesgul adam sonucta der kendi kendine.
tüm bunları dusunurken efkarından bir yandan da göğsune vurmaktadır ancak ne var ki yine de sevmek güzel olsa gerek; üzülürken bir yandan da halay çekmektedir.
ayrıca yüz bin beş yüz elli kez lé Lé lé lé lé lé hanım demesinden de anlıyoruz ki sevdiceğinin ismini telefuz etmek bile yazarı mutlu etmeye yetmiştir.

iste bir edebiyat sınavı sorusu edasıyla acıkladığım su turku bende bu cağrısımları yapmıştır sozluk daha da bir diyeceğim yok.*