baba

hiç düşmeyeceğini sanmaktır.
ta ki elinizi bırakana kadar. hayatta hiç bir an o kadar yalnız hissettirmez insana kendisini.
ne okul/iş, ne aşk, ne para... hiç biri elinizden tuttuğu hissedilen bir baba yoksa, mutluluk vermez insana.
güç? hiç vermez.
mutlulukla arasında kaleler var gibidir. yanında pelerinli süper baba olmayan kişi, ne yapsa aşamaz o kaleleri.
aşılmaz kaleler... hiç bir kale zorlamaz insanı yalnızlık gibi.
kralsız ülkeler gibidir, babasız insan. gelen ne demokrasi doyurabilir, ne de mutlu eder kominizm.