babasız büyüyen evlatlar

öyle zannedildigi gibi çocukken hissedilmez aslında.birde hatırlanmayacak yaşta vefat etmiş ise.. birde sizden büyük kardeşleriniz var ise acısı az hissedilir. fakat yaş kemale erince, zorluk anında herkesin babasına koşup derdini anlatıp, nasihatlarını alınca, işte o zaman koyuyor evlada, o zaman mezarının başında oluk oluk akıyor göz yaşları, her ne kadar sizde artık baba olsanızda bir babaya duyulan ihtiyacı kocaman adam olunca anlıyor insan babasızlıgın zorlugunu.arkadaşlarınızın kocaman adam oldun yenimi anladın babasızlıgı aglama çocuklarıda aglatacaksın demeleri yokmu. oysa orada ben zaten çocugum.