sevgi denizi

beni benden alan bir tahsin kavak şiiri.

yepyeni bir denizi
yüzyil eskileştirsek
işte bu kadar yildir seviyordum ben seni
bir sahilin kumlarini tek tek okşamak gibi,
deniz minarelerini bir ömre dizmek gibi
denizlerimdeki yeşili sen çaldin, rahatmisin bari
yapilirmi bu?
korsan töresine aykiri
sana, o yeşil bize çok gerekli demedik miydi?
hiç mi düsünmedin istiridyelerin yüreklerini..

tut ki alacakaranlikta bir sangirti koptu şimdi
bir adam denize birakti kendinin usulca

usulca, ayaklarina baglayarak sevgisini;
iki damla göz yasi istesek, yollarmisin ki?
deniz ölülerinede mezar tasi dikilmez,bilirsin
kaç yil sonra da olsa, bir deniz görsen
yanin da kocan da olsa, bir deniz görsen
hala duruyorsa gözlerindeki o yeşil sevgi
ve denize bakinca buğulanirsa yeşil gözlerin
kocandan sakla, kiskanir belki

simdi kaçbin metre derindeyim bilmiyorum
indiğimde bir perişandi deniz dipleri
yosunlar yeşillerini unutmuşlardi
tuz buz olmustu istiridyelerin yürekleri
önce gözlerinin yeşilini anlattim yosunlara
verdim yanimda ne getirdiysem hepsini
sonra bir topladim istiridyelerin yüreklerini
şimdi bir yeryüzü öyküsüyle, ben onlari avutuyorum
bütün deniz alti güzellikleriyle, onlar da beni..