bugün

Neden böyle olduğunu bir türlü anlayamazsınız.
Her sözünüze, her lafınıza dikkat eder, onu üzdüğünüzü dahi düşünseniz ondan başka kimseye dilemediğiniz o özrü dilersiniz. Ona değer verirsiniz bir kere.
o ise size davranbileceği en kötü şekilde davranır, hiçbir sözünde "ben bunu söylüyorum da o ne hissedecek" demez. En aşağılık varlık sizmişsiniz gibi davranır.
halbuki biz hep masallarda iyilerin iyi sonla mutlu olduğunu görmedik mi?
Biz kötü insanlar mıydık yandı canımız ateş-i cehennem misali?
kendimi bildim bileli başıma gelen durumdur.
Acıma yetime döner vurur g*tüne.
oldu mu şimdi güzel kardeşim? dedirtir.
insanda öyle safmış hissi uyandırıyor ki.

Hep keşke diyorsunuz keşke.
En son da kapanışı yapmasaydın ben mi yap dedim ile yaparlar.
Bu kulaklar daha çok acıtan cümlelere şahit olmadı.

Aslında buna da şahit olmadı bi arkadaşım yaşamış, insanlar üzücü.
Aslında şöyle de bir şey var, normalde başkası yapsa üzülmeyeceğimiz bir şeyi bu kişiler yapınca üzülüyoruz, biraz da bizim onlara karşı hassas olmamızdan kaynaklanıyor üzülmesin diye çabalamamız da bundandır. Eminim ki başkası da siz üzülmeyin diye fazla hassas davranıyordur ve siz de onu üzüyorsunuzdur herkes herkesi mutlu edemez. Mühim olan insan kalabilmek.
Ça ba la ma yın.
acıma yetime koyar götüne.
Nankörlükte zirve.
Üzmekten ziyade kırıyor.
Böyle bir şey içinde bir yerlere vurup kırıp geçiyor.

Ardından savaştan yeni çıkmış, bombalanmış, yerlebir olmuş bir şehir gibi kalakalıyorsunuz.

Başınıza güneş ışığını tamamen engelleyen bir kara bulut çöküyor.
Alıştık artık
Varsın mutlu olsun.
Derin bir hayal kırıklığı yaratır, sen onun gözünden akan yaşı sakınırsın ama o seni gecelerce ağlatabilir. (Bu kişi arkadaş,eş-dost, sevgili olabilir.)
Yaptığın onca şeyi şimdi boşa mı yaptım ben dedirten durum. O an üzülüyor insan ama sonradan en azından ben kötü bir şey yapmadım. Doğru olanı yaptım diye avutabiliyor kendini.
görsel
Buraya bir adet mal bırakıyorum. Evet ben bir mal'ım.
Doğru tespittir.
Ama biz adam olmayız, ders almayız. Başkası olsa yine üzülmesin diye çaba gostercez ve tekmeyi yicez. Çünkü biz buyuz. Kabul edelim.

Ah kalbim..
O andan sonra ne sizin için ne de karsinizdaki için aranizdaki hiçbir sey eskisi gibi kalmaz.
hep öyle olmaz mı zaten.
Mazoşistliğim burdan belli olur.
Uzgunum bebegim hayat tam olarak da bu oluyor sanirim. (bkz: aglayan palyaco)