üniversite arkadaşlarının hiç birini sevmemek

Sevmek istemek ama sevememek. Her biri birbirinden itici, çıkarcı tipler olmasından sebep asla sevemeyecek olmak..

Sevmemek değil de benim yaptığım mesafeyi korumak.

Çok bi yere gitmiyorum, takılmıyorum açıkçası.

Fazla samimiyet b*k getirebiliyor.

alo kardeşim naber ? ehe ehe ... şey dicektim ya sende arzu hocanın final notları varmış onları bana atar mısın ? saol kanki eyvallah adamsın ehe ehe görüşürüz .

benim lan bu kişi. neyini sevicem onların, işleri düştüğü zaman kankaları oluyorum. benim en ufak işim düştüğünde herkesin işi oluyor. üstüne bi de yüzsüzler. ben olsam çekinirim lan. hepsinin canı cehenneme, bundan sonra avuçlarını yalarlar. neyse, bu yancı tiplere kullandırtmayın kendinizi.

1.sınıftan 4.sınıfa kadar geçen sürede şekillenen durumdur. Her geçen yıl sevmemeye baslayacagin insanlar haline gelirler. Bir de 1.sınıftan itibaren hiç sevemediklerin vardır. Oluyor işte.

bok gibi şeylere gülüyosunuz ve birçoğunuz salaksınız ama banane.

sevilecek bir yanları var ise buyrun siz söyleyın. iki yuzlu çıkarcı ınsanlar. zırnık samımıyetlerıne guvenılmez. bir kere 98-97 liler. yaş sınırı bıle sevmememe sebeb. unıversıte hayalleri boş millet, booş.
(bkz: )https://www.youtube.com/watch?v=rpaXIiOOCS4

Aralarından Bir 3-4 kişiyi sevsem de asla bir lisedeki aRkadaşlık ortamını aratmayacak bir ortam değildi. Lise arkadaşları candır. 4.5 sene oldu yollarımız ayrılalı fakat güzel arkadaşlık çevresi denildiğinde benim aklım hep 2011-2012-2013 yıllarına gidiyor.

onlar sana bayılıyordu zaten herkesi sevmezsin 4 tane arkadaşın olur gerisinin ölüsünü dirisini......

insanı bölümünden soğutur.

kişiden kaynaklı bir problemdir.

mesela ben 2 sene önce üniversiteye yeni başladığımda lisedeki arkadaşlığımı ortamı falan çok özlerdim, yeni sınıfımdaki tiplere kaka bunlar gözüyle bakardım. gel zaman git zaman liseden 2 arkadaşım kalmadı görüştüğüm. görüştüğüm dediğim de whatsapp'ta ayda bir naber diye hal hatır sorma. tabi bu arada üniversitedeki arkadaşlarıma ortama daha çok ısındım. ilk yıl hazırlıkta tanıştığım arkadaşlarımla hala sıkı fıkıyız aramıza katılanlar da oldu tabi. diyeceğim şu ki belki de el mahkum alışmak onları sevmek zorunda kalıyoruz ama olsun.

genellikle mezun olunurken verilen "bak arayı açmak yok sık sık görüşeceğiz" sözleri yalan olur.

lisede de üniversitede de orul orul orospu çocuğu boldur. ama genel olarak kanım her zaman eski arkadaş eskide kalır. 1-2 tanesi hariç. genel olarak neredeyseniz orada arkadaş bulursunuz. iş arkadaşı, üni arkadaşı, lise arkadaşı, ilkokul arkadaşı, komşu...

gerçek arkadaşlıklar ilköğretim ve lisede bulunur, üniversitedeki arkadaşlıklar menfaat ilişkisinden başka bir şey değildir.

Sevilmez mi onlar ya. insanın ikinci ailesi olma niteliğinde insanlar, lan paran mı bitti, hasta mısın, ne derdin var, gel birlikte ağlayalım diyen insanlar sevilmez mi? Kimselere değişmem hele biri var ki mümkünatı yok ben bıraksam o beni bırakmaz.

(bkz: Finaller geldi mertlik gitti)
Gerekli gördüğüm edit

Kısaca üniversitede biri sınav haftaları harici herhangi bir zamanda sizle ilişkisi iyiyse onu alın başınızın üstüne koyun bu zamanda zor bulunur .
Eğer tam tersiyse onu siktiredin üniversite hayatınızdan. Çünkü Bi boka yaramaz gerçek dost olamaz sizinle ilişkilerini çıkar üzerine bina etmiştir bunlara çok sert tepki gostermeliyiz böyle böyle azalsin çıkarcı picler.
Ben çok şükür hiç böyle durumlarla karsilasmadim hep samimi gördüğüm ev arkadaslarimla takılıyorum .