özel biri olmadığının fark edildiği an

bazen huzur veren andır.

okunan bunca çizgi roman, izlenen bunca bilim-kurgu filminin boşa gittigi andır..
birey o kadar onlar gibi seçilmis oldugunu ogrenmeyi beklerken ogrenilen bu sey, insani yasanmaz bir dunyada kendini hic gibi hissettirir..

karşıdakinin özel bir olmadığının farkına varıldığı andır.

kişi kendinden bahsediyorsa özel biri olunmadığının fark edildiği an olarak revize edilmelidir.

osurulan an.

diğerlerinden farkının olmadığını anladığın andır.

Ilk kez reddedildiğin ya da terk edildiğin andır.

(bkz: hayat acımasız soğuk ve zalim)

ne kadar da eşsiz ve özel biri olunduğunun fark ediği hallere doğru bir yolculuk başlangıcı.
Böyle olduğunu yoldaki ışıklar haber vermektedir.

Hatta bazılarından yol güneşi* diye bahsedilir.

o hiç bırakmayacak sevgilinin gittiği andır tam olarak.

göt gibi ortada kalırsınız.

http://sd.keepcalm-o-mati...-know-that-i-am-god-4.png

Bi ara özel biri olduğumu hissetmiştim bir iki konuda böyle özgüvenlimsi his yaşamıştım yani çok aşırı özelimsi değil de bazı konularda bazı insanlara özel geldiğimi düşünmüştüm. Çok da güzel bi his yalan yok şimdi.

Sonra aslında bi pipi olmadığımı anladım. Gayet herkes gibi Ne söylediklerimde ne yaptıklarımda ne görünüşümde ne hissettirdiklerimde yeri doldurulamayacak eşsizlikte bişey yoktu. Yalan yok şimdi, kaka gibi bir his. Huzur bilmemne diyen yalan söylüyo sakın inanmayın gayet bildiğin kaka...

Şizofreni teşhisinden bir adım uzaklaşıldığı andır.

Herkesin özel olduğunu düşündüğüm için farkedileceğini düşünmediğim andır. Herkes birine göre özel olacaktır. Sadece o kişiyi henüz bulamamıştır. Aynı her kadının güzel olması gibi. Olmadığını düşünen kadın, yüzünün her kıvrımından ayrı anlam çıkarabilen o erkekle henüz tanışmamış kadındır.

Özelden kasıt bir insan için özel olmaksa bu bence hiç mümkün değil, çünkü sizden daha özeli olacaktır olur yani. iyinin iyisi her zaman vardır. Tecrübe ile sabittir.

doğum gününü en yakınım dediklerinden kimsenin hatırlamamasıdır.

‘Dünya bensiz de dünyaydı, darılmadım. ‘

Kişiyi büyüten anlardan biridir.

"I know that it's hard to digest but maybe your story ain't so different from the rest"

-tame impala.

Kapitalizm içine doğmuş, şımarık ve her şeye sahip olmak isteyen neslin yetiştirdiği nesle öğrettiği yalan hikaye; sen çok özelsin. Yok kardeşim öyle bir özellik falan. Bunlar kendini çok önemli sanınca karşılarındaki de evrende bir kum tanesi bile değilsin, zerre önemin yokçular çıktı. Nasıl hiçbir önemim yok ya! Gelinim mutfakta izleyenle benim oyum bir mi yani şimdi.

Dinleyin sürüngenler;
sizler özel değilsiniz,
sizler güzel ya da eşi benzeri olmayan kar tanesi de değilsiniz,
sizler işiniz değilsiniz,
sizler paranız kadar değilsiniz, bindiğiniz araba değilsiniz,
kredi kartlarınızın limiti değilsiniz, sizler iç çamaşırı değilsiniz,
sizler herkes gibi çürüyen birer organik maddesiniz.
Bizler bu dünyanın şarkı söyleyip dans eden pislikleriyiz.
Hepimiz aynı pisliğin lacivertleriyiz.

Chuck Palahniuk-fayt kılap

yanılgıdır. seni yaratan; her hücreni bütün insanlardan farklı ve özel yaratmıştır. her insan tektir. parmak izi, göz izi, dil izi gibi basit farklardan, dna gibi, hayal gücü gibi makro farklara varıncaya dek.

En özeli benim. Çok özelim bence. Özel olduğumu hissedemeyenler siktirsin gitsin hatta.
Acayip özelim, öyle böyle değil yani. Diğer insanlar bok yemiş öyle de özelim.

Ego başa beladır. Egolarınıza sokayım.

Genelde askerde yaşanılan bir andır.

Geçmiş olsundur.

Aslında hiç değildin.

Her şeyin daha güzel olduğu andır. Böyle bir andan sonra kabulleniş ve sakinlik insana dinginlik verecektir.

yanlış tanının konulabildiği andır.

düşününce baya ilginç bişi lan bu.

bütün hayatını vasat, belli bir seviyenin üstüne çıkamamış, yaratıcılıktan ve riskten uzak bir şekilde geçirdiğini ve başka insanların gözündeki imajının da bu olduğunu düşünüyorsun. hatta bunu düşünerek 50-60 yaşına falan geliyorsun belki.

ama mesela bir yerlerde, belli bir süre seni hayatının odağına koymuş birileri vardı. bir arkadaşındı belki o birisi, o an fark etmediğin ama tuhaf bir hareketle etkilediğin bir yabancı idi ya da. belki de senden hoşlanmış, geceleri uyumadan arada sırada seni düşünmüş, dinlediği şarkılara seninle klip çekmiş birisi vardı.

sonra sen gittin, o kaldı. ya da sen kaldın o gitti. birinizden biri öldü veya.

o "özellik" hali öylece kalakaldı belki. nereden biliyorsun?

nasıl hemen kestirip atabiliyoruz "özel değilim" diyerek?

özellik göreceli bir kavram. bence "kendi beklentisini aşamamak" ile karıştırılmamalı.