bugün

ölüm ayrılık değil, kavuşmadır, ölüm bir mekan değişikliğidir, baki bir meyveyi sünbül vermektir.

toprağın altına girdiğimizde bir daha güneşi görememek, şimdi soluduğumuz havayı soluyamamak, yediğimiz güzel yemekleri yiyememek, sevdiklerimizden ayrılmaktan ziyade kabrin arkasında bizi bekleyen asıl dostlarımıza kavuşmaktır. bizim asıl sevdiğimiz insanlara belki anne babamıza, dostlarımıza kavuşmaktır. her şeyden önce resulullah'a kavuşmaktır.rabbimize kavuşmak için atılan bir adımdır.

ölümü düşünen ise dünya sevgisinden be bağlanmaklığından kurtulur ve ahiretine ciddi çalışır.
Bu dünyanın geçici olduğunu... Önemli olan öbür taraftır.
sonrasinda girilecek kabrin, kisi icin cennet bahcesi mi cehennem cukuru mu oldugu bilinmedigi icin ürküten emaneti iade olayi.

ne guzel demis ustad;
ölüm guzel sey, budur perde ardindan haber
hic guzel olmasaydi ölür müydü peygamber..
ölüm varken ben yokum ben varken ölüm yok* dolayısıyla ölüm bir bitiş değil hatta belki de yeni bir bitişin başlangıcıdır.
tüketim çılgınlığıdır efendim her şey gibi yaşamıda tüketip sonuna gelme şeysi.
(bkz: forum tarzı başlık açmak)
(#7762741)
ölümün hakikatini gören kamil insanlar, ölümü sevmişler. daha ölüm gelmeden ölmek istemişler.

örneğin mevlana, ölüme; şeb-i arus , yani düğün gecesi demiştir.
"ölüyoruz demek ki yaşanılacak."
cennetle cehennem arası.
huzurdur belkide.
dünya acılarını bırakıp gitmektir.
ölüm dünyanın bitmesi ve ahiret hayatının başlangıç kapısıdır.

birde en sevdiklerimize kavuşmamıza bir vasıtadır.
çok şey ifade ediyor.
'' doğumun, hayatın bitmeye başladığı an olduğunu;
aradaki bölümün, ölümden çalınan zamanlar olduğunu
öğrendim ''
insanın, geride neler bırakabildiğini.
ölüm, sadece geride bırakılanları hatırlatır.
emanete ne kadar sahip çıkıldığını hatırlatır.
Sadece bilinmeyen, gorunmez oldugu icin hayattan ayri algilanmaz mi olum? Hayat gorulenin otesinde bi sonsuz dongu, dunyadaki yasam bu dongunun icinde baska bir boyutun(hayatin) olumuyse, olumun de bir hayat oldugunu dusundurur.
bilincin sona ermesi. dünyada yaşanan şeyleri artık bilememek, görememek, duyamamak, hissedememek. *
yeni bir yaşama başlagıç.

"her gününüzü son gününüzmüş gibi yaşayın,
çünkü bir gün gerçekten öyle olacak"
her şeyin son bulması.
saatinin durması.
yaşarken ne ifade ettiğini tam anlayamayacağımız vaka.
hayatı sevenler için 'son' hayatı anlamsız bulanlar için 'başlangıç'tır. benim için doğru olan başlangıç olmasıdır.
perdelerin açılması ve "gel bakalım şöyle bir hesaplaşalım" nidasının duyulması.
Ölüm ölene bayram,
bayrama sevinmek var;
Oh ne güzel,
bayramda tahta ata binmek var!...

Necip Fazıl Kısakürek
vuslat
kavuşmak
hasretin ve özlemin bitmesidir.
bizim için ne ifade ettiğini bilemem ancak benim için pek korkutucu değil. elbet yaptıklarım için ceza çekeceğim ama sanki ölüm insana bir rahatlık verirmiş gibi geliyor. kontratım bittiğinde gidip göreceğim bakalım nasılmış...