öküz gibi yemek ama asla doymamak

sonra 'nodon kolo oldom yoo'

doymuyorum ya arkadaşlar napmam lazım.

Su an ki siyasilerin eylemi.

Ben bu sıkıntıyı lise zamanımda hallettim. SAğolsun yurtlarda benden daha açları görünce insan kendine daha bir çeki düzen verme gereksinimi hissediyor.

Nasıl halledeceğine gelelim, masaya oturdun. Karnın o kadar aç ki tencereyi bile yiyebilirsin. Zeytinyağlı dolmalar, revaniler, kısırlar, künefeler. Daha neler neler var masada. Her şey önünde sadece senin yemeni bekliyor.

Öncelikle hepsinden birer tane tabağına alacaksın. Sonrasında burnunu eğip güzelcene koklayacaksın ve o kokuyu o kadar içine çekeceksin ki yemek için daha da çok ağzın sulanacak. Bundan sonra yemeğe başlamadan önce bir bardak su içeceksin. Ve gözlerini açıp masadaki yemeklerden yiyiyormuşcasına içinden geçireceksin. Gerçekten yemeyeceksin sadece yiyiyormuş gibi yapacaksın. istemeden de olsa o kokladığın yemeklerin kokusu, sen yemek yiyormuş gibi yaparken beyninde canlanacak ve aslında yemeden yemiş gibi olacaksın.

Bunlardan sonra yemeğe başla. Yavaş yavaş ve tane tane. O yemekten sonra öyle bir doyacaksın ki aslında hiç şişmemiş karnın şişmiş gibi davranacak. Bir müddet sonra yaklaşık 2,3 yıl (bende öyle olmuştu) alışıyorsun ve çok az yesen bile masadan karnın doymuş olarak kalkıyorsun.

Bu da benden size bir tavsiye olsun.

Aslında süresi var onun. Belli bir süreden sonra mide agzindaki hede hödö kapağı kapanıyormuş ve ondan sonra iştah kesiliveriyormuş. Asla doymuyorsan yavaş ye, çiğne, birisiyle lak lak et vs.
Asiri yiyip kilo almiyosan sikinti yok. Metabolizması hızlı olanlar için pek değişiklik yaratmasa da böyleleri için kilo almak bazen saç döktüren dolgun stresçikler haline gelebiliyor.

(bkz: obez olmadan önceki son sözler)