bugün

baba olabilecek vasifta adam olmaması bir sebeptir. çocuğu eğitecek eğitim kurumunun olmaması bir sebeptir. çocuğa gelecek vaadeden bir toplumun olmaması bir sebeptir.

her şey analık hormonlarıma karşı be!
Açıkçası doğum ve hamileliğin kadın üzerindeki etkisini görünce acayip tırstım diyebilirim, kadın vücudunda etkilenmeyen mekanizma yok üstüne bi ton ağrı. gerçekten iyi bir aile ve iyi bir gelecek veremeyeceksiniz ne kendinizi yorun ne de çocuğu. Gidip evlat edinin en güzeli.
Iyi bir ebeveyn olamayabilirim düşüncesi,
Maddi kaygılar,
Gelecek kaygısı,
Evliliğe olan güvensizlik,
Kendini ona adayacak güce sahip olmadığını düşünmek,
Migren sahibi olmak,
Kariyerin duracak hatta belki de bitecek olması veya kariyere henüz başlayamamak,
Psikolojik olarak hazır hissetmemek...

Çok ince düşününce bunun gibi onlarca sebep daha bulunabilir. Ben de birkaçını, oldukça aklıma takıyorum ama bazen de kendime bu bahaneler için kızıyorum.
Yine de Geri dönüşü olmayan bir durum olduğu için ince düşünmek her zaman daha iyi gibi geliyor.
Tek gözümü korkutan dünyanın beş para etmez bi yer olması..

Ama çok istiyorum kıvır kıvır saçları, tiril tiril eteğiyle ortalıkta dolaşan bie kız çocuğu..
sebep mükemmeliyetçilik ve çok düşünmek de olabilir.
Çocuğuma iyi bir gelecek sunamayacaksam, hiç dünyaya getirmem diyen insanlar da tanıyorum. ilk duyduğumda abartı bulsam da azıcık düşününce çok hak verdiğim şeyler oldu.

Bakmak, büyütmek vs sıkıntı değil. iyi yetiştiremeyeceğine güvenmiyorsa er ya da hanım kişi bence geçerli bir sebep ya da maddi olarak hazır değilse ve çocuğuna gelecek kuramayacağından endişe ediyorsa yine makul bir sebep. Ha kalabalık aileye bayılırım , çok da isterdim öyle olsun ancak evlilik sorumluluğunun ve çocuğa iyi bir ahlak vermenin öneminin ne denli mühim olduğunu gördüğüm için öyle yapar çıkarız büyür gider diyemem sanırım ileride.
Dünyada yeterince sahipsiz çocuk var. Çok istiyorsan Al birini bak, okut. illa kan bağı olmasına gerek yok bence.
Daha kendine bakamazken senden daha fazla bakım ve ilgi isteyen birine bakmak... Zor.
Bir ara çok istedim baktım olmuyor artık istememeye karar verdim. Onun yerine hayvan sahiplenirim. Bu vesileyle temizlik takintimi da hafifletmis olurum belki.
ne vajina eskir ne vücut bozulur.
günümüzde anneliğe uygun bir kız kalmamasından kaynaklanan durumdur. en temizi.. neyse.
(bkz: ipad için ebeveynlerine dilekçe yazan çocuk kral)
Karımı sevmek.

Bir gün büyür sözlük yazarı olursa troll yapar karıma sövdürmek istemiyorum.
o sorumluluğu kaldıramayacağını düşünmek.
zaten çocuğu vardır ve bir çocuk daha istemiyordur mesela?
Ekonomik sorunlar, kötü bir dünya, gelecek hakkında pesimist yaklaşmak.
tabi ki limitsiz sex.

cocuk sex icin engeldir.
Mutluluk her ne kadar insanın kendi algısı ile belirlenen bir duygusal durum olsa da dışsal faktörler de kişiyi inanılmaz derecede etkiliyor.

Siz dünyaya getirmek istediğiniz bebek için yapılacak her şeyi maksimum duzeyde yapsanız ona her imkanı sunsanız bile ( teorik olarak) bu dünya giderek yok oluyor. Bilim-kurgu filmlerinde gördüğümüz insanlığın sonu senaryolarına hızlıca koşan bir dünyada yaşıyoruz artık.
laf anlamamaları... ve yetiştirmekle alakası olmadan kendi karakterleri ve düşüncelerine sahip olacaklarından sonuç ne olur bilinmez. tehlikeli. hayal kırıklığı riski %90
Yaşayan insanların %90'ı çok mutsuz olduğu için çocuk doğurmanın mantıklı bir şey olduğunu düşünmüyorum. Niye çocuğum %90 mutsuz olacağı bir Dünya da yaşasın ki? Tamamen düşüncesizliktir bu.
Çok ağlamaları , gece gündüz kafa şişirirler.
olmuyordur, buna istemiyorum kamuflesi yapıyordur.
Çocukları çok seven biri olarak kendi çocuğumu dünyaya getirmek noktasında ciddi endişelerim var. Her şeyden önce sağlıklı sigara içmemiş, iyi beslenmiş, spor yapmış akıllı zeki ve çocuk yetiştirme konusunda okumuş bilgi sahibi birini bulmak lazım ve öyle biri yok.
sahipsiz onlarca yavru varken sen sırf sikindirik aileni ve boktan egonu tatmin edeceksin diye bok gibi çocuk yaparsan en iyi ihtimal bencil egoist bir piçsindir. çocuk dünyaya yapılan en büyük kötülüktür. maksimum kapasitesi 4 milyar olan dünyaya iki katı insan sıçtığımız için son yüzyıllarda din, siyaset vb. adı altında yapılan savaşların aslında kontrollü kitlesel birer katliam olmasının tek sebebi de yine biziz. dünyanın kaynaklarını iliğine kadar sömürdük sıra birbirimizi yemeye geldi.
kendim öğretmen olduğum içim gençleri daha iyi inceleyebiliyorum. düşünüyorum bazen ben zaten boş biriyim üstüne bir de tutacağım evladımı bu karmaşanın içine atacağım. bu çocuk 15 yaşından sonra anlayacak ki ben örnek alınacak birisi değilim e peki sonra o karmaşada kimin peşine takılacak? korkuyorum arkadaş. sıçıp sıçıp sokağa atanlar yüzünden bu ülke bu nesil bu halde. ilgilenemeyeceğiniz, eğitemeyeceğiniz çocuğu nolur yapmayın. bu iş basit bir iş değil.
Henuz bakacak olgunluğa sahip değilim. daha çok yasayacaklarim var.