bugün

türkçesi 'allahın gölgesi' dir. osmanlının son zamanlarında kurtuluşu hilafette arayan padişahların kendilerine layık gördüğü sıfattır. *
islam'ın mantığıyla bir türlü bağdaştıramadığım bir sıfat. hani herkes kuldu?

ya herkes allah'ın gölgesidir dersin ki bu da tasavvufu çağrıştırır, ya da halifeye bu tür bir sıfat vermezsin, olur biter. halife kendini allah'ın gölgesi sayarsa, kendini yarı tanrı ilan eden romalıdan ne farkı kalır?
(bkz: kalıtsal monarşi/#22001603)

alternatif tanımım ise (bkz: şirk)
çünkü yeryüzünde allah'ın gölgesi olunduğu iddiası çok açık bir biçimde şirktir.