zaman kavramını yitirmek

(bkz: gündüz uykusu sonrası zaman mefhumunu yitirmek)

ayrılık sonrası ilk 4 ay yok gibi bir şey bende. o yüzden ayrılık sonrası yaşadığım durumdur diyeceğim. '' bokunda boncuk mu vardı da böyle oldun kızım?'' diye soracak olursanız, hayır. ortalama bir tipi, herkes kadar iyi kalbi, herkesten belki biraz fazla bencilliği vardı.
ama sevmeye engel mi? elbette değil.
işte pek sevildi o zat. kaybetti önce bizi, sonra gerçekliğini.
sadece alkolle beslenen bir bünye, evde alınmış çeyizlik tencerelerine söven mutsuz ve ağlar bir kız.
bu kızın zaman kavramı ''O' ndan önce, o' ndan sonra'' idi. fazlası değil.
zaman geçti, ama nasıl bir geçmek. hastane köşelerinde, cadde joker' de 6 şişe nuri ile. papel' de. hep içerek. sonrası anı bulanıklaştırıp geçmişi berraklaştıran ilaçlarla. işte bu yüzden zamana sıkı sıkı sarılmak lazım, her anımızın farkında olarak yaşamalı, her anımızı tıka basa doldurmalıyız diye düşünüyorum. insan yitirecekse, mutluluktan yitirmeli zaman kavramını.

saat 7 de uyanacak olmama rağmen hala sözlükte takılan bana biri uyanmama 2 buçuk saat kaldığını hatırlatmalı.

Sanırım şuan olan olay.

ilk kez bir yakinimi yitirdigimde bunu doruklarinda yasamistim. O şoktan miydi yada kabullenememek miydi bilmiyorum ama uykudan nefret eden ben o donemde surekli uyumaya baslamistim eskiden ortalama 4-5 saat yeterdi, o zamanlar ise o kadar uyumaya baslamistim ki. Daha kotusu aksam 8 de yztib sabah 10-11lerde uyaniyordum ama adim atacak halim olmuyordu. O kadar yorgun o kadar bitkindimm ki 15 saate yakin uyumama ragmen ogle 2-3 gibi tekrar yatiyordum. Bir zaman oluyordu 2 gece sabahliyordum. Boyle tuhaf seyler iste. Gece 3 de corba iciyordum bazen. Dahasi, daha hava kararmadan ışık yakan, telefonunun ekran parlakligi hep sonda olan sahsim, evin hicbir perdesini asla ama asla acmamaya baslayinca, sehir de yaz- kiz yagmurlu ve gri bir sehir olunca ne zaman sabah oluyor ne zaman aksam sokak lambasi yaniyor ayirt edemiyordum.

Bu da boyle bir animdir iste.

derin konular aslında zaman diye bir kavram yoktur neyse.

olum mesele konum* lan zamana fazla takmayın o bi şekil halloluyo (!)

tanım: izafiyet teorisi üzerinden yorum yapılması gereken durumdur.

(bkz: Jet lag)
(bkz: insomnia)

Hasta olunca başa gelendir. Kulaklarimdan ateş fışkırıyor. zaman durmuş gibi.