bugün

2 ytl'ye alınan bir şarabı gazete kağıdına sarıp içmekten farkı olmayan eylem.
yıllanmış şaraba yazık etmek demektir..
şarabı ehil ellere teslim edilmemesi sonucunda görülür.
şaraba bir anarşist gözüyle bakmaktır.sonuçta önemli olan lüksü ya da kalitesi değil,işlevi olduğundan "şarap şaraptır,fondiple gitsin" mantığıdır yani.

(bkz: le guin'in kitaplarındaki işlev çözücü psikopat anarşistler)
dünyanın gelip geçiciliğini kavramış asil vücutların tezahürünün göstergesidir boş vermişliğin harikulade bir gösterisidir.
ve bu kişi büyük ihtimalle türktür.
o şarabı satıp yüzlerce köpek öldüren şarabı alabileceğini bilmeyen bilgisiz bünyelerin yapacağı eylem.
yüzlerce yıl sonra sirkeden beter olacağı için acil servise yakın yerlerde her şeyi göze alıp yapılması gereken eylem.

ya da diyelim ki bu güzide şarabımız yıllandıkça kendini bulmuş, o zaman kesinlikle yapılması gereken eylemdir, arkadaş ortamında hiç etmeye gelmez. felsefesi bu zati...
(bkz: köprüaltı şarapçısı)
(bkz: bandrol çıktı mertlik bozuldu)

(bkz: ahh nerede o eski ucuz şaraplar)
güzelim şaraba hakaret gibi görünse de onu çevresel etkilerden koruyacak bir köpek öldüren kamuflajı yapmak cidden akıllıca bir iştir.
önce öyle bir şarap bulmayı gerektirecek olan eylem. sen şarabı bul, parasını ben veriririm canım...
yılarca o önemli insana sakladığın şarabı o önemli insanın gitmesiyle bütün özelliğini yitirmesidir. en özel şarap bardağında içsende farketmez, plastik bardakta içsende farketmez, gazete kağıdına sarıp kafana diksende farketmez çünkü o yoktur.