yürüye yürüye kaybolmak

ilk kez gidilen şehrin binalarının mimarisinin güzel olduğu kadar birbirine benzemesi sonucu başa gelebilecek hadise.

güzel filmlerin sonunda olur. yaşlı adam yürüye yürüye gözden kaybolur.

oturarak kaybolunmayacağına göre doğaldır.

dalgınlıkla fena halde yol kat etmek ve bunu fark ettiğinde de nerde olduğunu bilmemektir.

bır yerı a' dan z' ye ogrenmenın en ıyı yoludur.

daha hzlısı koşa koşa kaybolmak (bkz: kosankarga)

5 yaşımdayken merak duyguma yenilmemden mütevellit başıma gelen olaydır.
bu durumda yapılan şey avazın çıktığı kadar ağlayıp dikkat çekmek suretiyle yardımları ayağına getirmektir.
ama bu dediğim eskidendi ve 5 yaşındaykendi.
şimdi sora sora heryer bulunur bağdatı boş verin artık. coniler doldu oraya tekin değil şimdi.