bugün

ben 22 yaşımdayım. o 31 yaşında. *
(bkz: yaşamdayım)
-benim yaşım 24 şeklinde cevap verilerek ortadan kaldırılması gereken sorunsaldır.
(bkz: sözlük kuralları)<<<< (bkz: türk dil kurumu)
(bkz: yaşındayım)
Yasindayim, yasindasin, yasinda ... diye fiil cekimi dogru olduguna gore, "yasindayim" da dogru gozukuyor.
Şimdi efendim, Ağrı Dağı'ndayım deriz; Ağrı Dağı'mdayım demeyiz. Ağrı Dağı'nın bizim olmaması durumunda olduğu gibi, yaşlar da bizim değildir. Yaşam bir kalıptır ve sabun gibi elimizden kayar, gider. 23. yaş içerisinde bulunuyorsam eğer, 23 yaşındayımdır.
ikisi de dogrudur. yasimdayim demek, o yasa sahip oldugumuzu belirtir. eski turkce yazitlara bakilirsa kullanimin bu oldugu gorulebilir. fakat yasindayim da dogrudur, o yasta bulunmayi ifade eder.
"yaşımdayım" yerine "yaşındayım" kullanılmasının sebebi gereksiz iyelik ekinden dolayı anlatım bozukluğu oluşturması. Diyelim yaşınız 30. "Otuz yaşımdayım" diyemezsiniz çünkü "30 yaş" sizin değil. Yani orada "-im" iyelik ekini gereksiz kullanmış oluyorsunuz. Benzer bir durum şu örnekte de var: "Bilgisayar kullanmasını bilmiyor." yanlış olur. Doğrusu "Bilgisayar kullanmayı bilmiyor." dur.
Deniz kenarındayım.
Cevabi yasimdayim olan sorumsalmis. Sikiyim sizin dilbilginizi.
Doğrusu yaşımdayım olacaktır. Yaşındayım dediğinizde karşıdakinin yaşında olduğunuzu söylemiş oluyorsunuz.
bence ikisi de doğru ki zaten iki tür de kullanılabiliyor. Ağrı dağı'ndayım derken de n harfi kullanılıyor. ben 18 yaşındayım. 2003 yılında doğdum.
Yirmi üçüncü yaşımdayım
ve
23 yaşındayım

Anlam olarak ikisi de yaklaşık ancak tam olarak karşılamıyor. M ile yazınca içinde olma hali, n ile olunca sahiplik durumu.
yaşa zamanda katedilen bir mesafe ya da hayat mekanında bulunulan bir yer, bir pozisyon, bir nokta gibi muamele edilirse 'yanındayım', 'karşındayım' gibi kişi kendi benliğini yaş kavramından ayrı tutarak 'oradayım' ya da 'buradayım' manasında 'yaşında-yım' der. 'ben benim; ama yaş ve sene benim üzerinde yürüdüğüm bir güzergah' gibi.

yaşa benliğin ait olduğu durum veya vaziyet gibi bakılırsa kişi hangi yaşta olduğunu sahiplenir. 'işimde gücümdeyim' ya da 'kendi halimdeyim' gibi. bu durumda 'yaşımda-yım' kullanılır. 'bu yaşıma (ya da 'bu yaşa') geldim böyle birşey görmedim' deriz; 'bu yaşına geldim...' demeyiz.

demek ki 'yaş' örneğinde doğruluk-yanlışlık kriteri dilbilgisi değildir; yani dilbilgisi kuralları her ikisine de uyabilir. mesele cümleyi kuranın 'yaş' kavramı ile nasıl bir ilişki kurduğu, yani kullanım gayesidir.
(bkz: adım samuel 25 yaşım)

edit: bu bakınızı verirken eğlenmiş olsam da bir dilci olarak konuya böyle yaklaşmaktan utandığım için editliyorum.
"yaşındayım" ifadesi dil kurallarına göre kesinlikle yanlış olsa da tdk'ye göre yazımı doğru olan, kalıplaşmış, dili kullananların masaya yumruğunu vurarak benimsediği bir kullanımdır. bu sözcüğü yaş ı n da y ım şeklinde eklerine ayırdığımızda n ve y yardımcı ünsüzlerdir. başkasının yaşında olunamayacağı için kesinlikle n ikinci tekil iyelik eki değildir. bu yardımcı ünlü de yersizdir çünkü n den önce geçen ı eki ne iyeliktir ne de belirtmedir. tam olarak hiçbir şeydir.
"yaşımdayım" ifadesine de bakarsak dil bilgisi açısından doğrudur çünkü ı yardımcı ünlü m iyelik ekidir. kişi kendi yaşında olabilir. ancak bu ifadenin de kullanımı azdır.
Orhun yazıtlarında da "yeti yigirmi yaşıma" şeklinde geçer ki bu da birinci tekil iyelik ekiyle kullanımının başlangıçta daha yaygın olduğunu ve dil bilgisi açısından daha doğru olduğunu gösterir.
aslında bununla ilgili şu anda aklıma bir fikir geldi. biz 18 yaşındayız diyecek olursak biz 18 yaşımızdayız demiyoruz biz 18 yaşındayız diyoruz yani dolayısıyla bence yaşındayım demek doğru ancak hande yener ablam da yaşımdayım mı demiş ne demiş?
Bir barta kulesi üstünde babamın öldüğü yaştayım.
yaşımızdayız denmediğine göre yaşımdayız da denmemesi gerekebilir ancak isteğe bağlı olarak kullanılabilir.
bunun cevabını cimer'den tdk'ya sordum. gramer açısından ikisi de doğruymuş ancak "yaşındayım" daha doğruymuş.