bugün

yazarların kendilerini özdeşleştirdikleri organlardır.

ben kendimi görme organımızla ilişkilendiriyorum.
Kendimi bilmem de hayatım kesin birilerinin sağ eli.
en çok akciğerimi kullanıyorum.
Ben böbrek olarak ilişkilendiririm o zaman. iyiyi ve kötüyü ayırt edip karar veririm ve kötüyü hiç benimsemem iyilik benim için yegane kuraldır.
tabiki beyin.
Sözlüğün geneline dem vurursam şayet, bir dünya suratı sivilceli ousbir manyağı yarak kafalı var.
bende kendimi göz olarak görüyorum.
Apandisit. Kimse nerde olduğunu ve ne işe yaradığını tam anlamıyla bilmez. Çok da önemsemez.
Beyindir.
Göt... Pardon göz göz. Klavye bile haykırıyor.
dil olurdum tabikide. ovv bambaşka ağızlara keşiflerle dolu gizemli bir geziye tabikide evet derdim.
(bkz: apandisit)
adamkiewicz arteri.
6 harfli.
(bkz: ciğer)

zira hep bitiyorum.
Kalp sanırım,mantığım yok duygularım var çünkü beyinsiz beyinsiz hareketler yapıyorum.
göt ben oluyorum bu durumda.