bugün

şereflidir. candır. ciğerdir. bir de şu vardı (bkz: üşüyen pkklıyı giydiren asker)
sevindiren mehmetçiktir. belki, kardeş veya akraba veya yurttaş oldukları dank etmiştir, ikisinin de kafasına. ne dersiniz?
yanlış yapıyordur, "besle kargayı, oysun gözünü"dür. geberteceksin hasta-sağlıklı, yaşlı-genç, savunmasız-tehlikeli demeden.
onlar düşünüyor muydu bir evin ocağını söndürürken?
görsel
insanlıktan zerre anlamaz bu yaratıklar lâkin yine babalık yapmış bizim ki.

Aklıma muazzam derecede mazisi olan uzun bir şiiri getirdi.

"..nedense kimseler anlamaz eyvâh
O kadar saf olan niyetimizi..."
Yanlış yapan Mehmetçiktir.
Bas tuzu gitsin ne tedavisi.
Türk'ün tarih boyunca gösterdiği yüce gönüllülüğün sayısız örneklerinden sadece biridir. Ama kimseye yaranamazsın, takdir de edilmezsin. Gerçi kimse takdir etsin diye yapılan şeyler değil bunlar, bunlar şerefli, karakterli olma meselesi.
Helal olsun adam gibi adam.
Bizim askerimiz budur. Ailemizdeki insandan farksızdır. Merhametlidir. insandır.
Onu yoldan çıkarmaya, düşmanın merhametsiz, tecavüzcü, alçak askerine dönüştürmeye çalışan, nefretiyle köprülerde linç eden ümmetçi köpeklere kapak olsun.
yapması gerekeni yapan kahramandır. helal olsun.
Sonucunda hiç birşey kazanılmamıştır.
Fazlaca iyimserdir. Gereksiz şeyler.