bugün

sarmaşık yaprakları en güzel patlayan yapraklardır. daha tok ses cıkartmak için elin yuvarlak yapılmış kısmı üzerine yaprak konulmadan önce hafifçe yalanmalıdır.
gül yaprağı da bu eğlence'nin en güzide meteryallerinden biridir.
dolma sararken annemizin yanlışlıkla yaptığı eylemdir. biraz hızlı sarıyım derken yaprağı yırtar sonrada derki "yaprağı patlattım".
bir zamanlar bahçedeki ağaçları çıplak bırakmamıza sebep olan oyun . özellikle ön taraftaki ağacın yapraklar iriydi çoğunlukla onu kullanırdık affeder artık * *
iri yeşil yaprakları alıp, yumruk yaptığın elinin üzerine koyduktan sonra son derece terbiyesiz* bir hareketle diğer el ile vurararak ses çıkartma eylemidir.

ne çok yapardık çocukken. her güzel bahar sabahı dışarı çıktığımda, eğer hava bugünkü gibi günlük güneşlikse ve etraf yemyeşil olmuşsa, o günleri hatırlayarak yine yaprak patlatmak isterim. tabi görenler keçileri kaçırdığımı sanacağı için anında vazgeçerim.
güzel bir ses çıkarabilirsem eğer çılgınca sevindiğim hareket.
her çocuğun tattığı zevkli uğraşıdır. çıkardığı tok ve gür sesten dolayı gül yaprakları tercih edilebilir.
çocukken bir türlü yapamadığım harekettir.ne kadar da heveslenenirdim öyle patır patır patlatanlara.
incir ya da ceviz yaprağı ile yapılırsa eğer yaprağın koyulduğu yumruğa vurmanın etkisiyle batan yaprak tüyleri bayağı tahriş edip kızartabilir *

edit: bir de yaprak patlatmanın caprisun patlatma, meyvesuyu kutusu patlatma, cips poşeti patlatma gibi diğer versiyonları da vardır. hey gidi çocukluk.