bugün

Yalnızlığın yalnızlıktan başka kattığı bi bok yok.
güvensizlik.
Gerçeklik. Öz disiplin. Çünkü bi süre sonra nası olsa yalnızım istediğim gibi takılırım tezi çökmeye başlıyor. Hayatın istediğim gibi takılırımla devam edemiyeceği anlaşılır. Vee bolca kitap okuma vakti. Evde seni rahatsız edecek kimse yok. Gereksiz arkadaşlarıda eledimmi tamamdır. Ama yalnızlığa fazla alışmayın, sonra kendi sesinize bile tahammül edemezsiniz.
Uzaktaki sevdiklerinin hayalini katar.
"tüm olaylara farklı bir göz ile bakabilme ve farklı bir perspektif katabilme yeteneğini" cevabına sahip sorudur.

yalnızken yalnızlığın zorluğunu öğrenirsin ileride olur ya bir ilişkin olursa nasıl bir zorluktan geldiğini bilirsin. elbette karşındaki insan senin geçtiğin yollardan geçmemiş ise sonu gene hüsran olur bu kaçınılmaz. çünkü o bilemez yalnızlığın ne demek olduğunu ve ne demek olduğunu senin bildiğini. sen ona haddinden fazla değer verirken o seni "cepte" görüp başka arayışlara girer el altından. velhasılı iki kişide biliyorsa kıymeti vardır bunun..
yalnizlik insana ne katar bilmem de, tek basina kalmak kendini kazandirir.
Güç ve özgüven.
Yalnızlık aklınla dost olmaktır. Bir süre sonra insana öyle işler ki artık bir işe girmeden önce sanki olgun biriyle konuşuyormuş gibi içinden karşılıklı diyaloglar kurarsın.
Bosluk ici dolmayan bir koca bir bosluk.
mutsuzluk katar ne katacak başka.
Neyi başardıysam yalnızken başardım.
Babam yurt dışında ablam il dışında olduğu için annemi yalnız bırakıp üniversiteyi dışarda okuyamazdım. Yalnızdım, istanbulda Özel üniversite kazandım.
Annem ev annesi değildi hep çalıştı, çocukken yalnızdım, okuldan geldiğimde yalnızdım, başka çarem yoktu, küçük yaşta yemek yapmayı evi çekip çevirmeyi başardım.
Arabalardan zerre anlamam kullanmaktanda zaten gram hoşlanmam ama babam küçük bir kardeş yapıp,artık bizi anneme değil de küçük kardeşimi ve annemi bize emanet edip tekrar yurtdışına gittiği için oturup, paşa paşa araba kullanmayı öğrendim, gecenin kör vakti ateşlenen kardeşi doktora yetiştirmeyi sabaha kadar başında beklemeyi gerektiğinde aileme kol kanat germeyi başardım.
Kazandığım özel ünide düzenli çalışıp veremediğim dersler bana 3 bin 5 bin olarak girdiğinde paşa paşa çalışıp kimsenin ruhu duymadan daha öğrenciyken 8 bin borç ödemeyi başardım.

Başardım evet çünkü arkandayım diyen adam hep yurt dışındaydı.
Başardım evet çünkü bana güç veren kadının artık yorulduğu cildindeki kırışıklardan ayan batan belliydi.
Başardım çünkü yalnızdım.
Başardım çünkü mecburdum.