bugün

Çift kişilik yatakta, çarpraz yatma lüksünden öte, kendi kurallarınızı, kaidelerinizi koyduğunuz, size özel bir cumhuriyete sahip olmaktır.
Siz, keyfiniz ve kâhyası mutlu mesut yaşarsınız.
yalnız yaşamak nasıldır bilmem de, başka bir şehirde yurtta kalmak çok kötü bir durum onu biliyorum. hiç yoktan alışana kadar, sonrası düzeliyor.
(bkz: freedom) ey özgürlük.
bir hafta sonra kardeşim memlekete gideceği için 15 gün yaşayacağım durumdur. nihaha ha. çok zevkli lan. gerçi kardeşim de ceset gibi olduğu için zaten yalnız yaşıyorum.
adam dünyanın en az konuşan adamı olmak için zirveyi zorluyor. bu aralar bide psikiyatrik haplar kullandığı için bi içiyor bir daha kendisinden haber alamıyorum. ceset gibi uyuyor.
ev sahibi bile ara sıra ses yapın diyor bize yaşadığınız anlaşılsın diye. evde mistik bir hava var çünkü.
bu da böyle bir anımdır.
yani iyidir, bu son yalnızlığım çünkü artık iş hayatına atılacağım.
Ailem var yanimda ailemle yasiyorum ama yalniz yasiyor gibiyim icimde birseylerin eksikligi var gibi hissediyorum.
harikadır.

fakat bir süre sonra bağımlılık yapar ve başkalarıyla yaşayamazsınız.
son 5 senedir yaptığımdır. öncesinde ev arkadaşı, sevgili gibi bir kişinin olduğıu evi paylaşmama rağmen artık sadece kendime ait bir yaşantım var. aşırı güzel. bayılarak yapıyorum.
iyi hoş da insan bazen kendini çok yalnız hissediyor. Bir de ailenizden Ayrı şehirdeyseniz kimsesiz gibi oluyorsunuz. Hele bir de hasta olunca hayat çok zor oluyor. Kendi kendine bakmak zorunda oluyorsun.
Güzeldir, kafa rahattır. Tek kişilik olduğu için kolaydır. Paşa gönlünüz emrindedir herşey.

Üstelik birilerine yavşamak iatiyorsanız "bi ses geldi çok korktuğmmm :'((" diye kendinizi acındırabilirsiniz. Beyler bu konuda çok hassas. Neden korkacaksan kendi evinde? hayalet görsem hayalet benden korkar ev haliyle görünce.
özgürlük, huzur ve rahatlıktır.
alıskanlık yaptıgı dogrudur ama yalnızlıkta bi yere kadar cekiliyo.
her gencin bir süre denemesinde sonsuz yararları olan durumdur.
otistikliktir.
Eve yatılı misafir geldiğinde tuvaletin kapısını kapatmayı hatırlamakta zorlanmaktır.
4 yıldır yalnız yaşayan biri olarak deneyimlerime göre; yalnız yaşamanın tek kötü yanı yalnız olmaktır. onun dışındaki tüm konularda süperdir.
Bir süre bu şekilde yaşamak istiyorum ama pek mümkün değil.
insan beraberken de yalnız yaşayabilir ki, en rezili budur.
Kimisine göre rahatlık, kimisine göre işkence. Elbette bireyin kişilik özelliklerine, alışıp alışmamasına bağlı bir durum bu.

Daha önce hiç yalnız yaşamamıştım ancak geçen haftadan itibaren bunu tecrübe etme fırsatım oldu. Garip geliyor başta insana, konuşacak kimse olmaması, içeriden kimsenin sesinin gelmemesi vb. kendini biraz buruk hissettiriyor. Sonra alışıyorsun işte, her şey gibi.
feridun düzağaç'ın "bazen sonsuz huzur, bazen lanet olası bu yalnızlık" diyerek anlattığı durumdur.
Duvarları dost bilmek.
böyle nefes alamamak gibi bir şey.

gözlerini oyarım senin yalnızlık bi defol aq.
2 sene yaşadım önermiyorum. Belli bir müddeten sonra duvarlarla konuşmaya başlıyorsunuz. Eve tek girdiğinizde o yalnızlık hissi üstünüze çığ gibi çöküyor.
iyidir hoştur, kendi küçük krallığınızdır, taa ki hasta olana kadar...
iki gündür hastayım, yataktan sürüne sürüne çıkıp, acı yok rocky modunda çorba yaptım, şimdi burda ölsem kaç günde anlarlar göçüp gittiğimi diye düşündüm. anam nacar anam, gadın anam gelin alın beni diye içime içime ağladım.
ha bir de aşırı derecede sessizliğe alışma durumu oluyor, arada sesli gülünce falan noluyoruz lan deyip kendi sesimden irkiliyorum.

edit: deneyimledikçe editlerim.
Kesinlikle tavsiye edilmeyen durumdur.
Bir süre denediğim yaşam biçimi. iyi yönleri her istediğinizi , istediğiniz zaman yaparsınız. Ama benim gibi yalnız yemek yemeyi sevmiyorsanız zordur. insanın yemek yapası bile gelmiyor. Sevmedim ben. Etrafımda insanlar olmalı.