bugün

söylenen her sözün yalan olduğunu anlayıp kişinin kendisini bombok hissetmesine sebep olan olay. Bir de değersizlik hissi var aynı zamanda. Anlatılamaz.
koyar adama. unutulmamış biri tarafından unutulmak..
hatıralar çoktan çöpe atılmıştır, numaranı dahi unutmuş, yeni aşkoşuyla yeni denizlere yelken açıyordur.
ya bizim garip.. vah vah sümüklü pakizeleri geçmiş, o beraber yediği çikolata ambalajına bakıp iç geçiriyordur.
tamam unutulmak koyar da körü körünede acı çekmiceksin be kardeşim.
unutmak kolay mı deme
unutursun mihribanım
oğlun kızın olsun hele
unutursun mihribanım

hayat böyle bu gemide
eskiler yiter yenide
beni değil kendini de
unutursun mihribanım

yıllar sineme yaslanır
hatıraların paslanır
bu deli gönül uslanır
unutursun mihribanım

zaman erir kelep kelep
meyve dalda durmuyor hep
unutturur bir çok sebep
unutursun mihribanım

gün geçer azalır sevgi
değişir herşeyin rengi
bugün değil, yarın belki
unutursun mihribanım

süt emerdin gündüz gece
unuttun ya büyüyünce
bu işte tıpkı öylece
unutursun mihribanım
unutulursun da.
bazen gereklilik arzedendir.

arada bir gelir bana misal. derim ki öyle bir yerde olsam ki unutulsam orada, kimse hatırlamasa varlığımı ve duyulmasa nefes alışım dahi. ama sonra bilirim ki kimse hatırlamasa da ben unutamadıktan sonra bir işe yaramaz hatıra düşmemek de.

aslolan unutmaktır. yoksa nereye kaçarsa kaçsın kişi, az ya da çok bütün yaşanmışlıkları zihninin valizine doluşacaktır en basit ifadeyle.
gidenin zaferdir belki, kalanın ise yenilgisi.
Kendini hatırlanmama durumuna terk etme halidir. Unutulma durumu, her ne kadar başkasının yaptığı - daha doğrusu- bizim dışımızdaki birinin yaptığı bir edimse de unutulmak, farkında olmadığımız bir durum olmadığı sürece bizce pek önemli bir "anı" olmayacaktır. Bu vesileyle bizim bir anıya dönüşmemize izin verilmemesi de bizim, başkasının dışında olduğumuzun göstergesidir.
güzeldir.
unutulmak inan bana yok olmaktır. dağılın
farkedildiği anda hissizleşmektir.
kim tarafından unutulduğuna göre değişir. Eğer ki sevilen bir kişi tarafından unutulmuşsan yok olmayı dilersin, canın yanar, ağlarsın, anlatırsın ama sanki kimse duymaz seni. Kırgınlık büyüktür, atamazsın onu içinden, her geçen gün biraz daha beslersin belki de. Bir gün hatırlasa bile eskisi gibi olmayacaktır artık. Fakat önemsiz biriyse pek te umursanmaz açıkçası.
hoş değildir. unutulmak, yalnız kalmaktır. bir yazar için unutulmak hayatın en kötü şeyidir. bir kitap için unutulmak,raflarda toz içinde kalıp yıpranmaktır. unutulmak bir anne ve bir baba için ne kötü bir şeydir bilir miyiz? unutulup yalnızlığa sürüklenen ruhlarımız huzura kavuşur mu? tabiki kavuşmaz.unutulmak güzel gözükse de aslında bizi hayattan koparır. bu sebeple lütfen unutmayınız, unutulmayınız.
odtü ormanı'ndan yok geçirmek için kesilen 3000 ağaç gibiyim; 1 ay sonra unuttular. vefasızsınız.
gönülden düşen canlı cansız her varlığın başına gelen şey:


"Ağaçtan düşen yaprak nasıl kurumaya mahkumsa; gönülden düşen kişi de unutulmaya mahkumdur."

Necip Fazıl Kısakürek
soğuma sebebidir:

Çay bile unutulduğunda soğuyor, bilmem anlata bildim mi?

(Alıntı)
bir insanı özgürleştirdiğinin göstergesidir.

korkaklık alametidir belki, uçsuz bucaksız bir ovadır, uzayıp giden yoldur.

bir insan vardır kalleş veya acımasızdır, unutursun onu. bir insan vardır sonsuz sevgi ve huzur kaynağıdır, onu da unutursun.

acı çekmek istemezsin, acı çektirmek hiç istemezsin. kelimeler derdini anlatmakta aciz kalırlar, ne yazdığının bile farkında olmazsın. aklından geçen tek şey, unutmak ve unutulmaktır.

huzur hiçlikten geçer.
Unutma eyleminin kim tarafından gerçekleştirildiğine göre değişkenlik gösteren durumdur. Unutulan kişi nesnedir ve nesnenin egosunun alacağı zarar maalesef özneye göre değişir. Çare nesne olacağımız cümleler kurmamaktadır.
Hiç beklemediğiniz biri tarafından yaşatılıyorsa eğer gerçekten koyan bir durum halini alıyor.
küçük pipili olduğundandır kesin.
büyük olsaydı unutmazdı.
"Unutmak değil de hatırlamamak mümkündür belki" repliğinde unutulması mümkün olmayan kişiyi tanımlamıştır...
istenmeyendir. zira dünya yalnız yaşayan bir insan için yeterince küçüktür.
Unutmamak,
Evet ve
Unutulmak,
Ve
Sözlüğün bir penceresinden
Seyredilmek.
Ve evet,
Sessizligiyle.
Ölmek...!!!
Adama en çok bu koyar herhalde dediğim başlık.
Unutamam canım unutamam gülüm unutamam seni (bkz: koray avcı)
acıdır.
beni değil, kendini de. unutursun mihribanım.

diyor üstad. yani herkesin mahkum olduğu bir durum.