türk toplumundaki hava atma merakı

sonradan görme hastalığıdır, öyleki hava atmaya yarayacak sözde sözde statü sembolu metayı pazarlamak isteyen sermaye sürekli bu merakı kaşır, birbirine üstünlük taslamayı seven, aç egoları bir türlü doymayan insanlarda dürtülerini kontrol edemez, bu tüketim tuzağına düşer.

En bariz örneği milyarlık telefonların sahibi olmamızdır.

Bill gates'de bile yoktur.

Aslında sadece Türk toplumuna özgü bir şey değildir. iflah olmaz bir ego, hep birilerinin önüne geçme yarışı insanın olduğu her yerde olacaktır. Bilenler bilir enemy at the gates adlı filmin sonunda da benzer şeyler söylenmiştir biraz da komünizmin insan doğasıyla çelişkisine parmak basarak.

bu duygunun türk toplumunda daha belirgin ve rahatsız edici yaşanmasının sebebi ise aslında sadece Türkiye değil gelişmekte olan ülkelerin hemen hepsinde ortaya çıkan "sonradan görme" orta sınıf ve bu sınıfın yükselişidir. Bir önceki nesilde köy ve kırsalda geçimini sağlayan alfa neslinin çocukları ve torunları sağolsun günümüz avm'lerinde cirit atıp kazandıkları ya da harcadıkları paralara göre değer kazandıklarını düşünüyorlar.

Ancak ne kadar zenginleşirsek zenginleşelim bazı şeyler baki kalıyor, sokağa çıktığınızda anlayabilirsiniz.

Keşke Türk insanı biraz da eğitime, kültüre, bilime, sanata yatırım yapsa ama nerdeeee, önce bi "dayre" daha alsın bakalım etimesgut'tan, belki sonra.

Son repliğimiz de fight club'tan gelsin: sahip oldukların zamanla sana sahip olur.

Elli lirayı bozdurup herkesin önünde, sanki milyar sayıyor gibi yayıla yayıla sayanların lider olabileceği topluluktur; toplumdaki hava atma meraklıları.

(bkz: buyur hüsnü buda benim sikim)

"en lüks araba bende olsun" "en pahalı kıyafetleri ben giymezsem kızlar bana bakmaz" gibi genelde mal mülkle hava atma olayı, eşitsizliğin kültürün bir parçası olduğu toplumlarda görülür.