bugün

turkish hound olarak ta bilinir. çok iyi iz sürerler. 30 kg ve 75 cm boya kadar ulaşabilirler. soğuğa karşı pek dirençli değillerdir.
yurt dışına çıkışında askeri veteriner okulu ve eğitim merkezi komutanlığı'nın özel izni gerekir.
Köpekler konusunda az çok bilgili olan benin, hiç bilmediği ve doktora tez araştırması esnasında öğrendiği Türk köpek ırkı.

ingiliz gezgin ve bilim adamı William Ainsworth, eserinde şöyle anlatıyor:
~~
Kont Pourtalles'a, Türkmenlerin çok iyi bir türe sahip olduğu iki tazı almam istendi. Bu tazılardan biri uyuza sahipti, ancak barut ve yağdan yapılan bir operasyonla iyileştirildiği söylendi ve onun oldukça iyi bir köpek olduğu, şampiyon olduğu ve başarılarıyla övüldüğü için, onu sayıların arasına göndermek istedim. O zamandan beri Konstantinopolis'te Prusya büyükelçisi olarak ziyaret etme şerefine sahip olduğum Kont tarafından, hastalığın tekrar ortaya çıktığı ve diğer köpeklerle iletişim kurduğu ve dördünün de her çabaya rağmen öldüğü bilgisi verildi. Avrupa'nın bilgi ve tedavisinin karşılayabileceği şekilde onları iyileştirilebilirdi. Aynı hastalıktan en değerli köpekleri kaybettim. Sonunda, Tarsus'taki köpeklerin, her gün soğuk su ve sabunla yıkanmadıkları ve bir avluya kapatılmadıkları ve diğer köpeklerin üzerinde yürüdükleri yere bile temas etmedikleri sürece, genellikle ya bu ya da sarı hummadan öldüğünü keşfettim. Hastalığın tohumları geçmişten kaynaklanabilir. Çünkü bunun hayvanın derisine giren ufak bir böceğin neden olduğunu ve köpeğin yaşamı için eşit derecede zararlı olmayacak hiçbir şeyin onu dışarı atamayacağını düşünüyorum.
*~
işin ilginci, köpek gerçekten çok hassasmış hastalıklara.