türk pop unun türk insanına etkisi

ne yazık ki gerçektir. özellikle türkçe pop dinleyen kızlarımız bir havalardadır, aman sana ne oluyor kızım.

misal;

"seni çöpe atacağım poşete yazık
bi sigara yakacağım ateşe yazık"

bu, kişiyi sevgilisini küçük görmeye iter. iki gıdım ilgisi varsa da onu bu şarkı sayesinde kaybetmiştir.

veya;

"işim olmaz benden de güzeli yok
bu bakımdan benden çok üzeni yok"

yapma ya, havalara bak. senden güzeli yok yani? bir de birisini üzmek ne zamandan beri marifet oluyor? elimi sallasan ellisi diyorsun. adriana lima mısın sen? megon fox musun? bir tuba büyüküstün kadar güzelliğin var mı ki kendini bu adar yükseklerde görüyorsun? sinir etme beni. yağlar fışkıran vücudun için kimseyi peşinden koşturma, bir iş ya olur ya olmaz. kaçamak cevaplar falan verme. seni bulurum kötü yaparım.

(bkz: sözlük sinirliyim)

türk popunun insanlar üzerindeki bir etkisi ise bildiğin düşünememek ya da dogmatik olmaktır. pop müzik dinleyen ve izlediği magazin programlarına güvenerek kendini müzikolog sanan bünyelerle müzik hakkında konuşmak ya da tartışmak o kadar iğrençtir ki, insanı katil bile yapar.

bir kere karşınızdaki pop dinleyen kişi, sizinle yaşıt olsun ya da olmasın müzik konusunda çok bilgili biriymiş gibi hareketlerle ve konuşmalarla size sık sık ''boşver bunları ya bundan 10 sene sonra bunları mı dinleyeceksin sanki.'' demeye getirmektedir lafı. hayır yani sen kimsin ki o..spu çocuğu? sanki herif 50 yaşına kadar heavy metal dinlemiş sonra serdar ortaç dinlemeye karar vermiş gibi afta tafra yapıyor bana. henüz 16-17 yaşındasın lan allah'ın liselisi ve müziğin henüz m'sini dinleyememişsin, farkında değilsin. ben senin dinlediğin o bi s*kime benzemeyen şarkıları en son ilkokul 3'e giderken dinliyordum derler adama.

ben şu şu müziği dinliyorum, pop müzik dinleyen yavşaklardan daha üstünüm, daha coolum demiyorum. ama bunun gibi g*t verenler beni öyle sinirlendiriyo ki, onların o çok bilmiş, müzikolog tavırlarını s*keyim ben. oh rahatladım lan. yemin ediyorum deşarj oldum.
başlığı açan arkadaşa teşekkürlerimi borç bilirim efem.

edit: sansür.

(bkz: herkesin bir popisi vardır)

en büyük etkilerini demet akalın ve serdar ortaç şarkılarını dinledikten sonra görebilirsiniz. bir süre böyle bi' boşvermişlik havalarında, "koy göte rahvan gitsin. " ayarında takılırlar. tabi hayatın serdaç ortaç kliplerindeki gibi rengarenk, gelsin karılar, gitsin kızlar ya da demet akalın kliplerindeki gibi "hahayt, şezlongumda kokteylimi yudumlar keyfime bakarım. " şeklinde olmadığını anlayınca ani düşüş kaçınılmazdır.

müziği dıp-tıs dıp-tıs ritminden ibaret sanıp diğer kategorilere 'bu da müzik mi yea' gözüyle bakmaları gibi etkilerdir.

zaten türk pop müziğinden gerçekten keyif alan insanı da hiç anlamam he. ulan bütün şarkıların ritmi aynı, sözleri hep atarlı, giderli, gidin önce bir aynaya bakın lan, moralim sinirlendi ya!