terapi vs antidepresan

çözüm bulmaktan çok sorunlara perde örten ikili.
örneğin 40 yaşındayım. 25 yaşında güzel bir kadın kalbime ve yatağıma girmeyecekse terapinin de ilacın da anlamı olduğunu zannetmiyorum.
bir sürü boşluk ve anlamsızlık var, çok fazla da soru işareti...

spor yapmak ikisinden de iyidir.

bu konuları uzmanlara bırakmak doğru olur, ne de olsa bunun eğitimini görüyorlar.

terapiyi yatırım yapmak gibi düşünebilirsiniz. uzun vadede anlamlı ve kaydadeğer sonuçlar elde edilebilir. bence terapi daha çok tabiri caizse ''sıyırmaya yakın'' bireyler için daha uygundur.

lütfen sıyırmaya yakın derken olumsuz bir durumdan bahsettiğimi zannetmeyin. bence uygun koşullar oluştuğu sürece hiçbir insan kafayı yemeye, intihara teşebbüs etmeye hiç de uzak değildir.
insan tabi ki kendi dertleriyle yüzleşmeyi ve onları kendi başına çözebilmeyi öğrenmelidir. ama bazen bir kişinin sözü, davranışı, iyi dileği bu durumu daha da hızlandırabilir. bu süreç içerisinde pişmanlıklar yaşanmadan kötü zaman atlatılabilir.

ne yazık ki günümüzde terapi moda oldu. o da ayrı bir konu başlığı. ders çalışamıyorum depresyondayım deyip terapiye giden şımarık yks öğrencisi topluluğu ciddi artışta inanın.

antidepresan ise tamamen kötü niyetli. kendisini seven kimse bunu kullanmasın. uyuşturmaktan başka işlevi olmuyor. bununla beraber yan etkileri de cabası. uzun zaman önce bırakmama rağmen etkileri ufak ufak sürüyor. gereksiz bir şey.