tek başına sahur yapmanın verdiği his

inananlar için hayırlı sahurlar arkadaşlar.

Ramazan ayının önemini bu sene idrak edebildim ben. Bu gece. Bu güne kadar gündüzleri aç gezdiğim ama akşam yemeğinde tıka basa yemek yediğim, evdekilerle Kuman'da kavgası yaptığımız, akşamları ise eğlenmeyle geçirdiğim bir aydı.

Ama bu sene ilk defa tek başıma sahur yapıyorum. Ailem yok, sevdiklerim yok, arkadaşlarım yok. Yanımda kimsem olmayınca anladım. Yarın gece de böyle olacak bu durum, bundan sonra da. Hatta ve hatta iftarlar da tek başına geçecek artık. iftarda oruç bozuyormuş gibi yapıp sinirlendirebileceğim biri yok artık yanımda veya '-babaanne güllaç aldım yapsana .s diyebileceğim babaannem de yok... bu liste daha uzar.

Ramazan ayı boyunca bizde toplanırdı herkes. Aile büyüğü bizde olduğu için. 2 oda dolusu insan olurdu, mutlu olurdum.
Şimdi ise bir odada ben ve bir kelebek. Kelebek de benden sıkılmış olsa gerek ki sürekli cama çarpıp duruyor.

işin özü şu arkadaşlar, eğer yanınızda birileri varsa Ramazan da hayat da onlarla güzel. Sofraya oturduğunuzda çayınızı koyacak birisi varsa güzel. Kıymetini bilin.

allah kabul etsin kardeşim, gece gece lokmaları kursağımızda bırakacak güzel bir meseleye değinmişsin. üzdün... umarım hiç beklemediğin şekilde her gün sahurun iftarın şenlikli bereketli geçer.

şahsi fikrim,ıssız bir adada kurtulmayı ümit eden bir insanın,kokonat yiyip ufuk çizgisini hüzünlü bir şekilde izlemesi gibidir.

Helal olsun hissidir. Sen kalkıp tek başına, herşeye inat oruç tutuyorsun ve bu taktir edilecek husustur.
Birde öğrenci ise bu arkadaşlarımız eğer sevgilerimi ayrıca sunuyorum.

Devam devam.

tek başına iftar yapmanın verdiği hisle aynıdır. kendini gerçekten yapayalnız hissettiren anlardan biridir. özellikle evlerden, balkonlardan multiple çatal kaşık sesleri duyuluyorken sessizce yemeğini yiyorsan.