sınava çalışmadan uyumak

okulda çalışma avuntusundan başka bir şey değildir.

(bkz: sülalem raad panpa)

şu anda yaptığım olaydır.
vicdan azabı da çekiyorum ama olmayınca olmuyo nasip ,kısmet.

önünüzdeki 24 saatin moral bozukluğu ile geçmesi demektir. uykusuz bir 24 saat daha iyidir.

çalışma ortamını güzelleştireyim şöyle boğazım ıslansın diye melisa çayını yudumlarsan istemeden başına gelecek hadisedir.

her sınavdan önce yaptığımdır. gece kalkıp çalışacağım diye uyurum ancak asla o gece uyanamam. zaten sınava çalışmayı son güne bıraktığım için verimli çalışamayacağımı bilirim. gece alarma kalksam bile 5 dakika daha diyerek geri yatarım ancak o uyuma sınava yarım saat kalaya kadar sürer. buraya kadar normal olsa da diyelim işin garip yanı sınavdan önceki gün normale göre uykumun çok erken gelmesi ve çok uzun sürmesidir. biz buna psikolojide self-handicapping diyoruz. zaten son güne bıraktığım için yapamayacağımı bilerek kendimi uyumaya şartlıyorum ve böylece başarısızlığı uykuya bağlıyorum. buna örnek olarak sınavdan önceki gün halı saha maçına gitmek, partiye gidip deli gibi içmek veya şehir dışındaki bir akrabayı ziyarete gitmek de verilebilir. self-handicappinglerimiz zamanla self fulfilling prophecy ye dönüşür/dönüşebilir. buna kendini tamamlayan senaryo da diyebiliriz. biz geçen sınavdan kötü aldığımızı bilerek yine yapamayacağımızı düşünür yine son güne bırakır ve yine uyursak, notumuz yine kötü olur yani senaryonumuz kendini tamamlayarak bir paradoks/döngü oluşturur.
not: anlayamazsınız arkadaşlar bir haftadır kombo kombo sınavlara girmekten bunlardan başka bir şey düşünemiyorum.