sümer türkçesi

işte atamızın işaret ettiği türk medeniyetinin kökleri konusundaki şu ana kadar elde edilen verilerden biri, daha doğrusu bulunabilen bir kısmı.
sümerlerden geriye kalan ölü dil, kırık ve eksik kaynaklarından çok sınırlı şekilde okunabiliyor.
ve o sınırlı metinlerdeki türkçe kelimeler;

Kes-da - Kesmek
Bira - Bira
Tagga - Takke
Ge - Gel
ilig - ilik
Et - Et
Mum - Mum
Huma-kus-a - huma Kuşu
Sin - Sin(e)
Karra - Kara
Batu - Batı
Sar - Sar(ı)
Heak - Hak
Mesu - Meşe
Engin - Engin
L-elvan-ı - Elvan
Nun - Un
Apa - Apa(ağabey)
Ambar- Ambar
Gaazi - Gazi
Gid-de - Git-gide
Amelu - Amele
Zindan - Zindan
isum - Işık
iş-ti - işitmek
Uri - Arı
Kaskadu - Kaskatı
Arpu - Arpa
U-ru - Uyruk
U-ku - Uyku
Murad - Murat
Nusa - Neşe
Assinu - Asena
Gig-Anu - Göktanrı (Gök ana)
Tammuzi - Temmuz
Domuzi - Domız
Ginç - Genç
Auşk - Aşk
Tar- kus-u - Talih kuşu
Ungar - Uygar
Altun - Altın
Anu - Ana
Tengiz- Deniz
Gozam-Ozam - Ozan
En-gur-ra - Ankara
Tamga - Damga
Me-en - Men-Ben
Agıl - Akıl
Bar - Var
Er-Eş - Erkek-Kadın
Rakibu - Rakip
Aga - Ağa
Balag-ba - Balaban
gadun-hatun.

Helalde.

Doğru olmakla birlikte bu yazıda verilen bazı örnekteki kelimeler arapçadır.

O sözcükler Sümerce'de gerçekten varsa Sümerce'nin de başka dillerden sözcükler aldığının kanıtıdır.