bugün

çok gülen, güldüren, espriler yapan insanları sevin.

o insanlar gülmeyi öğrenmek için nice acılar çekmiş,
nice tecrübeler edinmişlerdir.
(img:#1958948)
Dünyada neyin üzerine düşersen meyvesini alırsın ama insan öyle mi ? Ne kadar üzerine düşersen o kadar kuruyormuş meğer. Meğer hatamız ilacı iyileşmek istemeyenlerin ayağına götürmekmiş.

eczacı olmak lazımmış meğer...
belediye otobüsünün en arka sırasındaydım. bu koltuklar bir öndekinden daha yüksek. tam önümde bakımlı bir genç kız oturuyor telefonu ile uğraşıyordu. kızcağız yol boyunca yemek tarifleri, moda elbiseler, çeşitli saç örme şekilleri vs şeyler izledi. bu kızı uzaktan görsem kim bilir neleri kurcalıyor, kimlerle mesajlaşıyor derdim.
fitne fücurluğumdan utandım. meğer biz erkekler ne kadar ön yargılıymışız.
görsel
Taşınırız taşınırız da bir bavula sığar mı yaşantılarımız o biraz meçhul.
ilaç milaç bok püsür.
şuramda bir şeyler var
sahiden bir şeyler var
haykırmadan anlatamam.
Şuvan hayatım kırılma noktasındayım, umarım dovru yöne kırılırım.
tam sigarasiz kaldim derken banka hesabımda 15 turk lirasi olsuğunu gördüm. Sevinçten havalara uçuyorum. Mayışa 2 gün var.
Pencereye düşen yağmur damlası misali boşluktayım ...
Küstün mü a.mı güzel?
Herhangi bir sebeple mutlu olabileceğim zamanı yok yere ziyan edenleri affedebileceğim tek durum, harcadığım zamanı geri verebilmeleridir.

Beni kötü bir filme götüren bir arkadaşım, izlediğim film süresini geri verebilir mi?

Tavsiye ettiği kitap tırt olan bir arkadaşım, çaldığı 'bir kitap okumalık süreyi' geri verebilir mi?

Aşk konusuna girmeyeceğim.

Eğer zamanımı geri verebilecek gücünüz varsa, sizi her türlü affederim. Çünkü telafisi olmayan en değerli şey zaman.

Ben hayatım boyunca zamanımı hep hoyrat kullandım. Artık bir dakika kayba tahammülüm yok!
Bunu yazan tosun, okuyana kosun.
Hep sıkıntı bir yer, sıkıntı olacak bir şey, sıkıntı yaratacak bir durumun içerisinde kalıyorum. istemiyorum aq böyle şeyler ya. Hayat biraz mal galiba. aq salağı bi türlü anlamıyor istemiyorum olum.
Buraya 4 yıl önce bir ev ziyaretinden sonra (#33388601) şöyle bir entry girmiştim. O gün onu son görüşüm oldu.

Bana anlattığın her türlü askerlik anısı için teşekkür ederim Kemal amca. Okurken yarıştığımız her kitabın her harfi için ayrı ayrı teşekkür ederim.
Bazen saçma sapan düşüncelere dalıp saçma sapan hareket etsem de kendime inanmaya ve olumlu düşünmeye devam edeceğim.Arkama bakmadan ve sadece inanarak güzel günlerin beni kucaklayacağına inanıyorum.Çünkü yaradan hiçbir zaman elimi boş bırakmadı.
BuGün tüm gün boyunca ruhum sıkıla sıkıla gezdim. Hani olur ya; içinizi sıkan şeyin ne olduğunu unutursunuz ama o sıkkınlık duygusu gün boyu kalır. Sonra bir an düşünür, hatırlamaya çalışırsınız. ve ne olduğunu bulduğunuzda daha fazla sıkılırsınız.

Bu sabah istemeye istemeye baktığım ve unutmaya çalıştığım, çaresiz koalaların ve kanguruların fotoğrafları hala içimi yakıyor.

Bir yangın nasıl üç ay boyunca söndürülemez? Bu drama tüm dünya insanları Nasıl bakakalıyor aklım dimağım almıyor?

Yazık, çok yazık!
Kurt kışı geçirir ama, yediği ayazı unutmaz.
hebele hübele asaddasdas.
Yağmurlu bir nisan sabahıydı seninle rastlaşmam.Hafiften bir rüzgar esiyordu. Usul usul yağıyordu yağmur...
Sonra gittin...
görsel
görsel
ya bir yol bul, ya bir yol aç, ya da yoldan çekil.
bu gecelik benden bu kadar.
Bir programın daha sonuna geldik.
Kapattık kardeşim!
Artık sevmiyoruz