bugün

dün iki arkadaş, ormanın içinde göl kıyısında mahsur kaldık. otobüs devrildiği için yol kapandı.

normalde paniklerim çünkü hava karardı ve şehir dışındayım telefon çekmiyor falan, ama o kadar keyifliydim ki, arkadaşım arada soruyor iyi misin, merak etme mutlaka döneriz diye.

yorulmuşum kalabalıktan, koşuşturmadan, son zamanlarda olanlardan...

o kocaman yıldızların altında, o sessizlikte, üşümeme rağmen kalmak istedim ama mecburen gece yarısı da olsa döndük.

yol boyunca şehir hayatına mahkum olmamın, aptallık olduğunu düşündüm.
Bu öfke geçer mi sevgili sözlük yazarları? Bu kin bu nefret? Devam edemiyorum hayatıma kaldığım yerden. 6 yılım zehir oldu. Hangi günahımın bedelini yaşıyor olabilirim bu genç yaşta?
baba yeter artık internetin anasını bilmem ne yaptığın bir gintama izliycem izlettirmiyosun amk (evet sozluk. babam online oyun oynuyor knight online tarzında. kaosmudur nedir ona girince internetin a@#$'na koyuyor saolsun)

edit: anamı mı salsam üstüne bilemedim
" neden bunu yapıyorsun? neden beni olmak istemediğim bir insan gibi davranmaya zorluyorsun? "

Gibisinden bi laftı gone girl filminde...
çok sıkıldım buradan bu odadan bu yurttan bu şehirden ,sizden , sakaryadan. evime dönmek istiyorum,istanbul 'a . istanbulu özledim ,arkadaşlarımı özledim , evimi özledim,annemi özledim . bana ait olanlarla ,ait olduğum yerde olmayı özledim . bazen bazı şeylerin yanında içinde olmayı özledim . burası ben değilim ,burası benim şehrim değil. anılarım burada değil ,mutluluklarım ,gözyaşlarım burada değil. ben buradayım ama ruhum değil .
Ben bitti demden bitmez. Teşk.
Ya ben böyle hayatın.
Uyuyorum.
Uyumak istiyorum.
Tilki aleyna aleyküm selam yazısını gördükten sonra hic normalleşemedim.
adam olun lan!
Bu başlığı ne zaman görsem hep şunu söylerim ama yazmam bari yazayımda rahatlayayım.
Geleninde gideninde.... bize bir şey olmasın
Üstümde psikolojik bir ağırlık var. Sürekli uykum geliyor. Kahveler kar etmiyor.
mumkunse 00.00 dan sonra Beyninizi gece tarifesine cevirmeyiniz.
neden hep içi boş konular hakkında konuşuyoruz?
Ders çalışmam lazım.
kalalı, geçeli,
çeyrekli, buçuklu, sevmeyin.

seviyorsanız tam sevin.

birde ona vakit çok geç olmadan, onu çok sevdiğinizi söyleyin.
bugünler geçecek ama biraz zor olacak farkındayım,farkındayız...
ve dünyanın sonunun geldiğini hissediyorum mesela bundan 10 yıl sonrasını düşünemiyorum çocukken de bu böyleydi kendimi hiç anneannemin yaşında hayal edemezdim. kıyamet kopar ya ben o yaşa gelene kadar derdim garip bir burukluk var dünyanın içimde umutsuzluk değil ama sonunu görememek diyebiliriz.
görsel
deneseydin en azından?
Yıllardır hayal kurarım, hergün onlarca, yüzlerce.
Bugün ilk kez hayal kurup mal mal beklemek yerine gerçekleşmesi için ufak da olsa birşey yaptım. Bu yüzden iyi hissediyorum.
Gitar kursuyla görüştüm. Bence ilerde güzel şeyler olacak. Olsun lütfen olması lazım.
insan yaşına göre değişir mi? Sizde de öyle oluyor mu bilmem. Ama bende öyle; bundan on yıl öncesine bakıyorum, farklı tarz farklı saç farklı müzikler...
bundan 5 yıl öncesine bakıyorum farklı düşünceler farklı yaşanmışlıklar...
bundan bir yıl öncesine bakıyorum bambaşka ben, asla yapmam dediğim şeyleri yapar olmuşum. Ve malesef bundan bir saat öncesine bakıyorum farklı umutlar farklı unutkanlıklar. Ulan deliriyor muyum diyorum ama yok deli de değilim. Ağır bi değişim içindeyiz.
kpss calış yok canim istemiyor.e gir bir işe çalış oda yok. tamam alese calış aman 1 aydan fazla var. kasım da atama var mı ? bilmiyorum.şubatta gider misin ? bilmiyorum.

ok canım aynen böyle devam.
Hayat çok zor gençler.
En iyisi hiçbir şeyi kafaya takmamak
Sizden değerli bir şey yok bunu kafaniza sokun.
Yeri geldi mi zalim yeri geldi mi minnoş olmasını bilin.
Ölüceksek adam gibi ölelim diye bir şey var ya işte aynen öyle
içinize kapanmayın. Bir hakkınız var bunu en iyi şekilde değerlendirin...
Vesselam..
Bi sey icin endise duymak yerine heyecan duymak istiyorum. Artik uzuntu yerine nese hissetmek istiyorum.
güncel Önemli Başlıklar