sözlük yazarlarının itirafları

Sana dair yanılsamalarını emzirdi her gece cüzzamlı göğsüyle.Bilmiyorum belki böyle bi kelime yoktur.Ve ben mesela seni sevgilim diz kapaklarımda saklayayım istiyorum her düştüğümde senin de canın yansın diye.Ve bütün dalgınlıklarım ağzını düşlemeye sarılmışken sımsıkı.Sonra oyunun en güzel yerinde terliğim yırtıldı.Mesela öyle bi yalan söylemişim ki en çok tanrı inanmış hem de benden önce.Ve ben seni sevgilim bu kadar özlüyorsam sanki şarabı şişeden içip saatlerce ahmet kaya dinleşmişçesine.Hem de ne hakla!
Bi uçurtma sevincinden çakılmış yere; sesleniyorum sevmiyor.
Bi düşün sevgilim annemi koklarken bile geçmiyor.

karadayken bile, denizlerde kaybolmuş gibiydi.

bu erkeklerden bıktım.
kesin olmayan her şeyden bıktım.

hiçbir şeyden o kadar emin olmadığıma o kadar eminim ki, hiç bu kadar emin olmadığıma emin olmamıştım.

bakkala diye çıkıp sana gelesim var.

Sizde de oluyor mu bilmiyorum ama hiç birisi yokken aşık olma isteği doğuyor içimde. Hayır yani konuştuğum biride yok. Sanırım şizofren olmaya başladım.

Bazen bir kâbusta sıkışıp kalmışım gibi geliyor hayat. Sürekli aynı hikayeyi tekrar tekrar yaşıyorum, sadece arada figüranlar değişiyor.

Basim agriyor. Ilaclarin yan etkisi deliksiz uyku. Gece guzel de gunduz de butun gun uyutuyor. Ha bi de uyurken ustumu cok aciyorum.

Nedir bu içimden atamadığım yaşama isteği. Nedir bu büyüme ve sona yaklaşma korkusu. Akıp giden ve geri gelmeyecek zaman. Biriken anılar. Her vakti her saati her dakikayı doyasıya yaşamayı istemekle, hayatla derdimi çözemediğim yaşamaya değer görmediğim zamanlar arasındaki kargaşada boğuluyorum. Hayatı yoksayınca pişman, yaşayınca yorgun düşüyorum. Sonu gelmeyen, tükenmeyen bir umut var içimde. Ona koşuyorum. Bu yaşama isteği uyutmazken beni neden sabahları güne başlayamayacak kadar yorgunum. Fazla düşünmemek lazım ama kendimi her seferinde düşüncelerle beraber bir sigara daha yakarken buluyorum.

Sevdiğim adama mektuplar yaziyorum ama haberi yok. Ne zaman romantiklikten konu acilsa serzenise geciyor, hic duygusal degilmisim. Bir gun gercekten beni anladigina inanirsam belki hepsini ona veririm.

Sozluge geri dönmeye karar verdim sanirim.

odam resmen deodorat mezarlığına döndü. ne zaman çöpe atmak için elime alsam ''yapma be güzel abim, belki içimde biraz daha vardır ha?'' der gibi bakıyorlar. sıkınca fhhh diye ruhunu teslim eder gibi ses çıkarıyorlar ama içleri boş! her hafta bir yenisini daha ekliyorum. onları atmaya kıyamıyorum.bazen konuşuyoruz.mehdiyim ben.

Çok mutluyum öyle böyle değil, nasıl mutluyum anlatamam. Koşup atlayıp zıplayasım var, yoldan geçen insanların poşetlerini evine kadar taşıyasım var. Çocuklarla parkta oynayıp, pamuk şekerine gömülesim var. Yorgun ruh halimin yerini, bir binayı yıkıp yeniden yapacak kadar enerji ile dolduran o haberden sonra kanatsız uçasım var lan..

Yokluğun harbi harbi dert oldu. Adım atmadık, kaçırdık kızı mantıklı değildi fakat yine de denemeye değerdi.

Elim ona uzanıyor.
Bırakma fikrine inat elimde tutmaya çalıştığım şeye.

Ateş?

aile içinde ne kadar sabırsız , sinirli , üşengeç biriysem dışarıdaki insanlara karşı o kadar hoşgörülü , sabırlı , haddinden fazla yardımseverim .

Kendimle dahi anlaşamıyorum. insanların birçoğu ölsün istiyorum.

Ya lutfen ozel mesaj atarken yazim hatasina az biraz dikkat edin cok dusuk cumleler kurmayin. Rica ederim. Suraya kafamiz dagilsin diye giriyoruz adam bir sey yaziyor mesaji atiyor okuyorum anlamiyorum, “ne dedin anlayamadim?” Diyorum “hiiic kendi kendime konustum.” Diyor. Iyi bok yedin amk. Kendi saka yapip kendine gulen de var. “anlamadim ya neye guldun?” Diyorum “hic ya aklima bi sey geldi de ..” yaziyor. Lan dert sahibi olup cikiyorum sozlukten allah askina yazmayi bilmiyorsan siktir git yazma amk.

Uykum var ama uyumak istemiyorum. Çok saçma biliyorum ama isteklerim ve ihtiyaçlarım çatışırsa, genelde isteklerimi tercih ederim.

Gelecek kaygım bile kalmadı. Kaygısızlaşıyorum.

Çalışmayı sevmeme nedenim annem. Her işe girdiğimde beni azarlayarak çıkarttı. Ve bana istesem de istemesem de asla istediğim ölçüde harçlık bile vermedi. Alt psikolojime öyle bir yerleştirdi ki okurken çalışılmaz diye o kadar kişi hem okuyup hem çalışırken biz çok zenginmişiz gibi beni çalıştırmayıp. Verdiği 3 kuruşunu da başıma kakıyor. Beni çıkmazda bırakmayı bmyle çok sever.

Sayesinde bitmek bilmeyen bir depresyon içindeydim maddeye bile bulaştım. Galiba ondan sonra beynimin umursayan kısmını kaybettim. Artık umrumda olmuyor. Zaten bursum var. Ama sevmediğim insan tipine dönüştüm. 2 günde bir param bitti diye arayıp aylık kazancımı 3 e katlıyorum. Bu kaynağım bitse kerhaneye düşerim. Anam sağolsun. Hazıra alıştırdı. Her işe girdiğimde gizli gizli çalışıyorum anneme söyleyince suö işliyormuşum gibi davranıyor amk delisi.

Araplardan nefret ediyorum. Sik sik istanbula gidiyorum gezmeye. Özellikle istiklal caddesinde bilerek Ve isteyerek arap kadinlarina yer vermeyip carparak geciyorum. Zira kendileri de hic bir sekilde nezaket gösterip yer vermeye kalkmiyor.

Ben seni şimdiye çoktan unutmuştum .
ahh bu şarkıların gözü kör olsun...

https://youtu.be/yykhFTJHKhA

Bazı arkadaşlarımla istemediğim halde görüşmek zorunda kalıyorum.
Arkadaşlarımın eşlerini sevmemeye başladım çünkü artık samimi gelmemeye başladılar ve bunu arayı soğutmak için yaptıklarını düşünüyorum.
Sağlık problemi hayatındaki insanları sınıflandırmanı sağlar ve bu sebepten dolayı işyerinde beraber çalıştığım insanlar dahil olmak üzere çalışma arkadaşlarımın yalandan yüzüme gülüp işlerini yaptırdıklarını öğrenmiş oldum, yani kısacası insanların ederini böyle durumlarda anlamak birey için bir aydınlamaya sebep oluyor ve daha geniş bir pencereden bakmaya başlıyorsun.
Önceden elimden düşmeyen telefon şimdi odamda bi yerde titreşim halinde duruyor, günde 2 ya da 3 kez bakıyorum ve bunu sağladıkları için aramayan sormayan herkese çok teşekkür ediyorum.

Bugün beşinci sınıf minicik bir öğrencim öyle güzel mutlu oldu ki yüzü kocaman aydınlandı yanağında gamzesi çok tatlıydı. incecik sesiyle değil mi öğretmenim dedi. Ben de evet Gamze dedim yanaklarını avucumun içine aldım baktım boynuma sımsıkı sarıldı. Bunu gören bütün sınıf sarılma sırasına geçti sarıldık. Birden sevgi patlaması yaşadık herkes birbirine sarıldı. Şimdi aklıma takıldı ben hepsinden yıl sonu ayrılacağım, öğretmen olmak ne zor sözlük. Böyle bir anımdır. Burada kalsın.

vay be ne aşklar var amk.

Biz de galatasaray ın oynadığı bok gibi oyuna uzulelim.